Өлең, жыр, ақындар

Таулар

  • 18.09.2021
  • 0
  • 0
  • 577
Секілді осы арада
Барлық тау, барлық орман.
Астау көл, асау арна
Асқан жер Талдықорған.
Өзге емес, өз балаңдай,
Былдырлар бұлақ осы...
Шабытты қозғағандай
Шаған мен Лабасы.
Ергендей нар түйенің
Соңынан боталары.
Сан жайнап, сан түледің,
Жоңғар тау жоталары.
Тұрады сан атаудан,
Есімін халық қойған.
Бөлініп Алатаудан
Аңдаусыз қалып қойған.
Таулар бар бұл өлкеде
Талғардың шыңдарындай.
Ұқсайды бір еркеме
Қол бұлғап тұрғанындай.
Желкілдеп баулар белде,
Еркіндеп сыр ақтарар.
Әрине, тау бар жерде
Әрдайым бұлақ болар...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Апа

  • 0
  • 0

Сен жастай қалдың...
Суын қанып ішпедің тас қайнардың.
Ал мен болсам – алқынып аққан бұлақ
Алтыдан жетіге сәл аспай қалдым.

Толық

Қарсақ басы

  • 0
  • 0

...Ол заманда шалдығыпты, шаршапты,
Содан әкем мекендепті «Қарсақты»,
Қобызымен күңірентіп Қарабас,
Қалың елін қанатымен қоршапты.

Толық

Астана, Алашымның арманысың!..

  • 0
  • 0

Шарықта,
Шабыт шақыр,
Арма, құсым.
Арқалап туған елдің

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер