Өлең, жыр, ақындар

Таулар

  • 18.09.2021
  • 0
  • 0
  • 598
Секілді осы арада
Барлық тау, барлық орман.
Астау көл, асау арна
Асқан жер Талдықорған.
Өзге емес, өз балаңдай,
Былдырлар бұлақ осы...
Шабытты қозғағандай
Шаған мен Лабасы.
Ергендей нар түйенің
Соңынан боталары.
Сан жайнап, сан түледің,
Жоңғар тау жоталары.
Тұрады сан атаудан,
Есімін халық қойған.
Бөлініп Алатаудан
Аңдаусыз қалып қойған.
Таулар бар бұл өлкеде
Талғардың шыңдарындай.
Ұқсайды бір еркеме
Қол бұлғап тұрғанындай.
Желкілдеп баулар белде,
Еркіндеп сыр ақтарар.
Әрине, тау бар жерде
Әрдайым бұлақ болар...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Терісаққан

  • 0
  • 0

Қақ төрінен Арқаның қоныс алып.
Қақты қанат толқының – толы шабыт.
Өзен біткен оңына ойысқанда,
Жалғыз өзің жатасың теріс ағып.

Толық

Ескерткіш

  • 0
  • 0

Ескерткішін көріп тұрып Мұхтардың,
Естен кетпес бір нәрсені ұққанмын.
Елі сүйсе, құламайды асқар тау,
Елі сүйсе, батпайды екен шыққан Күн.

Толық

Нұрқан көшесінде

  • 0
  • 0

Әуелден қанық едім осы есімге,
Сақталған жұрт жүрегі, дос есінде.
Кеудемді ашып тастап, желге беріп,
Нұрқанның жүріп келем көшесінде.

Толық

Қарап көріңіз