Өлең, жыр, ақындар

Жапа шеккен бір теңіз айдалада

  • 18.09.2021
  • 0
  • 0
  • 453
Жапа шеккен бір теңіз айдалада,
Кейістікті әкелер кейде адамға.
Айықпайтын бір дертке айналдың ба,
Емі-домы табылмас – бейдауаға!
Әншейінде шешенмін, сұңғыламын,
Қазір даусым қарлығып, қылғынамын.
Мың министр ойланып, миы қатып,
Қиналады бар ақын, күллі ғалым.
Айтшы, халқым!
Шынында кім кінәлі?
Соны бәрі білуге ұмтылады.
Жан дауысы шырқырап,
Қайран Арал –
Бесіктегі сәбидей бұлқынады.
Болғанменен бір күн дау, бір күн – егес,
Бұлт болмаса жаңбыр да сіркіремес.
Айдың – күннің,
Аптаның аманында –
Аман-есен қалмауың мүмкін емес!
Мүмкін емес жұтылып жоқ болуың,
Өзегіңді өртеген екше-мұңын.
ЬІзаланған кезімде қарашы бір,
Айтар сөзім алқымға кептелуін!
Шықпаса да күнде атым, күнде атағым,
Мен де өзімше бұлқынып тіл қатамын.
Жамағаттың жетпесе құлағына,
Жан даусымды кімдерге тыңдатамын?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құс базары

  • 0
  • 0

Жібек желін жаз үрлеп,
Бір басылып, бір тынып...
Көлден ұшқан қаз-үйрек
Айрылады жыртылып.

Толық

Мен де өлермін

  • 0
  • 0

Мен де өлермін.
Сен де өлерсің.
Ол да өлер.
Одан қашып құтылмайды пенделер.

Толық

Көп қудым қызық думанды

  • 0
  • 0

Көп қудым қызық думанды,
Артымда айқай шу қалды...
Естінің сөзін ескермей,
Еледім өсек, сумаңды.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар