Өлең, жыр, ақындар

Үш монолог

  • 18.09.2021
  • 0
  • 0
  • 1325
1. Ананың зары
Ақ сүтімді омырауымнан ағызып,
Көздің жасын көкірегіме тамызып.
Айдалада, қарағым,
Аңыраған анамын.
Ашық аспан заманында,
Айдың, Күннің аманында
Қайғы жауып қабағын,
Қапаланған Анамын.
Көрге айналып мекені,
Жасқа толып етегі,
Еңіреген анамын,
Енді маған пана кім?

2. Шағаланың шаңқылы
Шаңқылдаған шағаламын,
Теңіз бойын жағаладым.
Су орнына құмға батып,
Қанатымды сабаладым.
Шаңқылдаған шағаламын,
Теңіз төсін сағаладым.
Айдынымнан айрылғанда,
Қандай мекен таба аламын?!
Шаңқылдаған шағаламын,
Шаршадым ғой, демаламын.
Аралыммен мен де бірге
Мәңгілікке жоғаламын.

3. Маралдың мұңы
Ең соңғы аңы Аралдың –
Маңыраған маралмын.
Аңыраған қалпымда
Айдалада қалармын.
Енді қашан Аралдың
Мөлдіріне қанармын?
Жас орнына қан ақты
Жалт-жұлт еткен жанардың.
Қай пендеге қарармын,
Қай кәдеге жарармын?
Құмда жатқан маралмын,
Мұңға батқан маралмын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әйел сүйсе...

  • 0
  • 0

Таңдайына бал ғана татып тұрған,
Жанарына мұң емес, жақұт тұнған.
Әйел сені сүймесін,
Әйел сүйсе –

Толық

Көкшетауым

  • 0
  • 0

Көкшетауым!
Көкшетауым – көріктім.
Көпке дейін көрмей кетсем зеріктім.
Жүрегімді ашып көрсең сезер ең

Толық

Неге біз осы?!.

  • 0
  • 0

...Ерлікті өстік аңсап біз,
Елдікті өстік аңсап біз.
Бағынбай шекпен-шендіге,
Табынбай таққа – мансапсыз.

Толық

Қарап көріңіз