Өлең, жыр, ақындар

Үш монолог

  • 18.09.2021
  • 0
  • 0
  • 1248
1. Ананың зары
Ақ сүтімді омырауымнан ағызып,
Көздің жасын көкірегіме тамызып.
Айдалада, қарағым,
Аңыраған анамын.
Ашық аспан заманында,
Айдың, Күннің аманында
Қайғы жауып қабағын,
Қапаланған Анамын.
Көрге айналып мекені,
Жасқа толып етегі,
Еңіреген анамын,
Енді маған пана кім?

2. Шағаланың шаңқылы
Шаңқылдаған шағаламын,
Теңіз бойын жағаладым.
Су орнына құмға батып,
Қанатымды сабаладым.
Шаңқылдаған шағаламын,
Теңіз төсін сағаладым.
Айдынымнан айрылғанда,
Қандай мекен таба аламын?!
Шаңқылдаған шағаламын,
Шаршадым ғой, демаламын.
Аралыммен мен де бірге
Мәңгілікке жоғаламын.

3. Маралдың мұңы
Ең соңғы аңы Аралдың –
Маңыраған маралмын.
Аңыраған қалпымда
Айдалада қалармын.
Енді қашан Аралдың
Мөлдіріне қанармын?
Жас орнына қан ақты
Жалт-жұлт еткен жанардың.
Қай пендеге қарармын,
Қай кәдеге жарармын?
Құмда жатқан маралмын,
Мұңға батқан маралмын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жел болсаң

  • 0
  • 0

Жел болсаң –
Шалқуың керек.
Көл болсаң –
Толқуын керек.

Толық

Есіңде ме, Есіл?

  • 0
  • 0

Есіл, сенің есіңде ме?
Келмеді көңіл күйің,
Хошың неге?
Егіліп ағыл-тегіл ағушы едің,

Толық

Қозы Көрпеш – Баян Сұлу қабірі басындағы ой

  • 0
  • 0

Бұл жерге келсең, жаным, мұңдасып қал,
Болсаң да құмға асыққан, шыңға асыққан.
...Жұптасып бір қабірде қалдыңдар ма,
Осылай өледі деп шын ғашықтар.

Толық

Қарап көріңіз