Өлең, жыр, ақындар

Өңменімнен итерді өмір мені

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2157
Өңменімнен итерді өмір мені.
Өтіп сен де барасың бұла дәурен.
Сіздікі де жай ғана көңіл ма еді?
Жапырағың жалғанбас жылағанмен.
Назым, сенің білгенмін өтпесіңді.
Жазу еді ол мына сор маңдайдағы.
Жеткізем деп қайтемін-жетпесің тұр.
Уыты бар сол удың таңдайда әлі.
Күлкім, сені күледі өзге біреу!
Күмбезді де көрмеуге көндігемін.
Күнә болар дәл мені төзбеді деу,
Армандайтын не қалды енді дедім.
Аспан! Сені бекерге тілдемедім.
Ар жағыңда не барын көрген емен.
Жарасам деп қажетке жүрген едім,
Су қадірін біле ме шөлдемеген?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Самала кештің сәулесі

  • 0
  • 0

Күйзеліп кеткенің бе шын? Күрсінгенің не?
Білемін.Несін күрсіндің, білсін дедің бе?
Өпкенде нәзік , әдемі сырың кеп беттен
Жүрек те сорлы, өрекпіп, дірілдеп кеткен.

Толық

Ауыл

  • 0
  • 0

Таң алды. Дала. Қысы лаң.
Тілдесем түнгі көп ізбен.
Ұйқыда ауыл.Тұсынан
Өтіп барамын поезбен.

Толық

Құм іші қылған дүниеге

  • 0
  • 0

Сен құмды неге сүйдің мұңы ішінде?
Ән толы құмның іші-тірісің бе?
Әжесін - ән әлемін, әлдилеген,
Аузынан тастамады ол тірісінде.

Толық

Қарап көріңіз