Өлең, жыр, ақындар

Өңменімнен итерді өмір мені

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2158
Өңменімнен итерді өмір мені.
Өтіп сен де барасың бұла дәурен.
Сіздікі де жай ғана көңіл ма еді?
Жапырағың жалғанбас жылағанмен.
Назым, сенің білгенмін өтпесіңді.
Жазу еді ол мына сор маңдайдағы.
Жеткізем деп қайтемін-жетпесің тұр.
Уыты бар сол удың таңдайда әлі.
Күлкім, сені күледі өзге біреу!
Күмбезді де көрмеуге көндігемін.
Күнә болар дәл мені төзбеді деу,
Армандайтын не қалды енді дедім.
Аспан! Сені бекерге тілдемедім.
Ар жағыңда не барын көрген емен.
Жарасам деп қажетке жүрген едім,
Су қадірін біле ме шөлдемеген?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жылағанда жұбатқан Түн еді ...

  • 0
  • 0

Жылағанда жұбатқан түн еді.
Елжірегендей-ді жүрегі.
Анамдайын аймалап,
Менімен бірге жүдеді.

Толық

Күн көтеріп жүрем ылғи кеудеме

  • 0
  • 0

...Бар, бар екен бақыт деген расында!
Ұқсайды екен бұрқасынға, жасынға!
Ол да мендей өркөкірек, өзімшіл,
Өзге нәрсе армандайды қасымда!

Толық

Тас емшегін идірген Алматының...

  • 0
  • 0

Жап-жаңа үй!
Есігінен аттаса мұң қаша ма?
Таусылмайтын ән сынды тыңдаса да,
Тас емшегін идірген Алматының

Толық

Қарап көріңіз