Өлең, жыр, ақындар

Өңменімнен итерді өмір мені

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2107
Өңменімнен итерді өмір мені.
Өтіп сен де барасың бұла дәурен.
Сіздікі де жай ғана көңіл ма еді?
Жапырағың жалғанбас жылағанмен.
Назым, сенің білгенмін өтпесіңді.
Жазу еді ол мына сор маңдайдағы.
Жеткізем деп қайтемін-жетпесің тұр.
Уыты бар сол удың таңдайда әлі.
Күлкім, сені күледі өзге біреу!
Күмбезді де көрмеуге көндігемін.
Күнә болар дәл мені төзбеді деу,
Армандайтын не қалды енді дедім.
Аспан! Сені бекерге тілдемедім.
Ар жағыңда не барын көрген емен.
Жарасам деп қажетке жүрген едім,
Су қадірін біле ме шөлдемеген?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көңілге нұр тоқыдым

  • 0
  • 0

Адасқанның алды жөн,
Бар ма, білмен кешірім.
Армандарым салды дем,
Жөн бе, айтшы, осыным?

Толық

Болмысымның сан бойладым тереңін.

  • 0
  • 0

Болмысымның
сан бойладым тереңін.
Ақ, қарасын
Түссізін де еледім.

Толық

Суық - суық деп жүрдің де

  • 0
  • 0

Бақта солып қалды ма алма?
Жапырақтар, қалтырама.
Сап-сап деймін, бұла көңілім,
Басы, әлі салқыны алда.

Толық

Қарап көріңіз