Өлең, жыр, ақындар

Өңменімнен итерді өмір мені

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2123
Өңменімнен итерді өмір мені.
Өтіп сен де барасың бұла дәурен.
Сіздікі де жай ғана көңіл ма еді?
Жапырағың жалғанбас жылағанмен.
Назым, сенің білгенмін өтпесіңді.
Жазу еді ол мына сор маңдайдағы.
Жеткізем деп қайтемін-жетпесің тұр.
Уыты бар сол удың таңдайда әлі.
Күлкім, сені күледі өзге біреу!
Күмбезді де көрмеуге көндігемін.
Күнә болар дәл мені төзбеді деу,
Армандайтын не қалды енді дедім.
Аспан! Сені бекерге тілдемедім.
Ар жағыңда не барын көрген емен.
Жарасам деп қажетке жүрген едім,
Су қадірін біле ме шөлдемеген?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмірде көп қызық бар деме...

  • 0
  • 0

Өмірде көп қызық бар деме,
Жүрекке жайлы үн бір азық.
Көзіңмен іздейсің әлдене
Қалғанда көңілің құлазып.

Толық

Құм іші қылған дүниеге

  • 0
  • 0

Сен құмды неге сүйдің мұңы ішінде?
Ән толы құмның іші-тірісің бе?
Әжесін - ән әлемін, әлдилеген,
Аузынан тастамады ол тірісінде.

Толық

Іздемеймін шындықты

  • 0
  • 0

Іздемеймін шындықты
Ол бар ма еді, кім көрген?
Жапырақта тұнған шық,
Күн көзінен ол да өлген.

Толық

Қарап көріңіз