Өлең, жыр, ақындар

Көздерінде күміс түстес шық тұнып

  • 19.09.2021
  • 0
  • 0
  • 380
Көздерінде күміс түстес шық тұнып,
Нәзік назын қылығымен ұқтырып;
Көктем болып күлімдейтін кіршіксіз,
Ол да мендей ақын еді тұп-тұнық.
Ақ бұлттардан өлең жасап алатын,
Жұлдыздармен жаны егіз болатын.
Ақ періште сияқты еді көктегі,
Мұңаятын, жер таба алмай қонатын.
Күлімдейтін Күн елінен келгендей,
Күнікейдің өзі сәлем бергендей.
Періштені жырлағанмен мен құсап,
Перілерге жақын емес ол мендей.
Шағалалар қанаттарын қаққанда,
Бақыт жайлы ән салатын бақтарда.
Жауап жазып отыратын өлеңмен,
Тағдырынан келіп жеткен хаттарға.
Кербез ғана керілетін кер маралдай,
Сияқты еді ашылмаған аралдай.
Арзу айтты ол ақ гүлдерге бір күні,
Жер бетінен сүйетін жан таба алмай.
Жауқазын боп жерде өмір сүрмейтін,
Аспан жақта,
Тек аспанда гүлдейтін.
Кей түндері өлең оқып бергенмен,
Менің де ақын екенімді білмейтін...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Естек қария

  • 0
  • 0

Сол атайдың болмысы өзгеше-тін,
Сөйлеп кетсе, шебердей сөзді есетін.
Көнерген көшелердің жиегінде,
Әр таңда құрдасымен кездесетін.

Толық

Ақшамдағы аңсау

  • 0
  • 0

Мен кеңдіктен қорғандым,
Көре де алмай дүниенің кеңдігін.
Аңсатқаны жетпегендей арманның,
Аңсаттың-ау сен бүгін.

Толық

Жүрегім бұл бозінгендей боздаған

  • 0
  • 0

Жүрегім бұл бозінгендей боздаған,
Сол үшін де қажет сендік наз маған.
Бұйырыпты ғұмыр кешу ақын боп,
Маңдайыма пайғамбарлық жазбаған.

Толық

Қарап көріңіз