Фәни

Мекені қырық түрлі құлшылықтың,
Иесі түбірі жоқ тіршіліктің.
Қабылына өлтірткен Абылдарын,
Фәнидің дидарынан түршігіппін.
Ол келген күн бәрін де күйретеді,
Туа біткен бишідей билетеді.
Тәрк етеді бөрілік болмысыңды,
Икемделсең иттікке үйретеді.
Талқандайды тәжің мен тағыңды да,
Түгел өртеп жіберер бағыңды да.
Құландай құйрық-жалсыз күн кеш мейлі,
Таппайсың жеритұғын қағыңды да.
Таты кетпей тамұқтың таңдайыңнан,
Бес батпандық бейнетің балдайыңнан.
Айдан аппақ көңілің кірбің тартар,
Тәңір танып сүймесе маңдайыңнан.
Фәни-ажал, солған гүл, семген тамыр,
Жердің бетін өлшеусіз көмген қабір.
Бір құтқарса құдірет құтқарады,
Ол да әуелде бір өзің сенген Тәңір.

---