Бозшағала

Дариға-ай қу мен қуды қағыстырған,
Аң мен аң, құс пен құсты жарыстырған.
Таңғы жұлдыз туғанда сүт сәулелі,
Сенің даусың естілді алыс қырдан.
Ақшағала тектесім бозшағала,
Қосылармыз Тәңірім жазса ғана.
Сені ешкімге теңемен, теңің де жоқ,
Өтірік айтып атанбан тазша бала.
Кешегі шайырлардың көзіндеймін,
Дуалы аузындағы сөзіндеймін.
Кешкі намаз әуенін ант қылайын,
Анадан алғаш туған сезімдеймін.
Қара көздер жүргенде елеместен,
Болғандай болды шөлге терек өскен.
Жанарыңның ішінде жұлдыз қайнап,
Сұлу сурет боп ұшқан сен емес пе ең...
Шәк қылар кім періште пәктігіңе,
Зәмзәм суы сияқты тәтті үніңе.
Тәңірдің таң нұрындай ақтығың бар,
Дес бермес гүлзарлардың ақ гүліне.
Бақытыма бақ қосар бозшағала,
Өлеңімді өзіңе наз санама.
Сапарласым боларсың сағы сынбас,
Ал қалғаны тағдырым жазса ғана...

---