Бұйра бұлт тау басынан көшкен еді

Бұйра бұлт тау басынан көшкен еді,
Қырларда қызыл гүлдер сескенеді.
Жер бауырлап ағады ақ бұлақтар,
Мен неге түсінбеймін ештеңені.
Мұңын неге білмеймін мына әлемнің,
Өкінішін қайтеміз құба белдің.
Өмірге жылап келген жан едім ғой,
Келмей ме әлдеқандай жылап өлгім.
Өз сорым ба ұлы ақын бола алмаған,
Енді өмірге келмейді жоғалған ән.
Аққудың күйін неге толғамаймын,
Айдынына қайтадан оралмаған.
Оралмады әдемі құс аққанат,
Сұлу сазын сорына тұсап, қамап.
Сарғайған жапырақты жинап жүрмін,
Қарайып кеткен гүлді құшақтап ап.
Мен неге түсінбеймін ештеңені...

---