Өлең, жыр, ақындар

Ақынмын сыймас жыры қауызға

  • 19.09.2021
  • 0
  • 0
  • 331
Ақынмын сыймас жыры қауызға,
Өзіңді сүйген өлермен.
Салғандай едің үріп ауызға,
Жаратылғандай өлеңнен.
Ес білгенімнен жасынды аңсадым,
Жырымнан алғаш жасырып.
Мойныма тағар асыл моншағым,
Қала көрмеші шашылып.
Мұңайса сұлу әлем өледі,
Қарсы дау айтар бұған кім...
Өзіңді көргім келе береді,
Ғашық боп қалған шығармын.
Көрмеші менің ақылымды аздан,
Әр күнім өтер әрқалай.
Сен айтар әннің мәтінін жазған,
Өзім едім ғой қалқам-ай.
Дірілдеп бақта қауызы гүлдің,
Сөгіліп түстім көбемнен.
Ақындығымның ауызын ұрдым,
Жұбата алмасам өлеңмен.
Мұңайма...
Біздер болсақ та мұңды,
Мұңды етер өмір-базарың.
Шашып алмашы моншақтарыңды,
Содан болмасын ажалым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сезім

  • 0
  • 0

Махаббатсыз сәні келмес сазының –
Ақ өлеңмін...сүйдім сол да жазығым.
Тұмар қылып тағып алшы жырымды,
Тұма сынды тұнық қана нәзігім.

Толық

Жазмыш

  • 0
  • 0

Тағы бір жан қылтасынан қиылып,
Құс жолына бет алғанда арманда;
Жаратқаннан жарық сәуе бұйырып,
Келген екем өлең болып жалғанға.

Толық

Бір жұлдыз ақты төбемнен

  • 0
  • 0

Бір жұлдыз ақты төбемнен,
Көз жаздым ғажап өлеңнен.
Мұңайып жалғыз келем мен,
Қасіретті ғой дегенмен.

Толық

Қарап көріңіз