Өлең, жыр, ақындар

Ақын азабы

  • 21.09.2021
  • 0
  • 0
  • 455
Жапырақтарға жел үзген,
Жабырқай қарап қыр жатты.
Тiршiлiк атты теңiзден,
Iздедiм мұңлы ырғақты.
Көлеңкесiнде ер жеттiм,
Шифрсыз тоқал тамдардың.
О, тағдыр, неге ерке еттiң,
Мен бәрiн кештеу аңғардым.
Не жылтыраса сол мода,
Жiгiттiк жеттi желпiнген.
Өлеңге ғашық сонда да,
Айыға алмадым дертiмнен.
Жастық шақ өттi жұпыны,
Сан рет сенiм қаусады.
Жүректiң тұңғыш лүпiлi,
Елiктей қыздың саусағы.
Көзiнен барша адамның,
Қуаныш пенен қайғы iшкем.
Қорлығын көрер жаманның,
Мен деген сорлы байғұс па ем...
Жапырақтарға жел үзген,
Жабырқай қарап қыр жатты.
Тiршiлiк атты теңiзден,
Iздедiм мұңлы ырғақты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сол жылы жазда қырғызға бірге барғанбыз

  • 0
  • 0

Сол жылы жазда қырғызға бірге барғанбыз,
Суынан ләззат, жерінен қуат алғанбыз.
Үзеңгілесім, көңілді біздің толқытты,
Шолпан ата мен Ыстық көл жақта қалған қыз.

Толық

Хантағыға тағзым

  • 0
  • 0

Сырласудың реті бүгін түсті-ау сізбенен,
Бозбаласы ем ауылдың кездесетін қызбенен,
Күшігің ем кешегі, арлан болдық біз деген.
Елу жылдай еліне өлмес өмір іздеген,

Толық

Сен менi мүсiркеме

  • 0
  • 0

Сен менi мүсiркеме,
аямағын,
Одан да мейiрiмдi боп,
аялағын.

Толық

Қарап көріңіз