Өлең, жыр, ақындар

Жалындап шаттық құшамын

  • 22.09.2021
  • 0
  • 0
  • 744
Жалындап шаттық құшамын,
Көңілдің жоқ қой тояры.
Естимін көктен құс әнін,
Желпінтіп жанды жеткен бе
Жазымның жақсы қонағы?!
Қырларда, анау бөктерде
Жауқазын жарып өскен бе?!
Жазылып жердің арқасы,
Ызғары қыстың кеткен бе?!
Даламның мылқау тау-тасы
Ақын боп қазір тұрғандай,
Өзіне лезде тартады,
Жалындап жазған жырлардай.
Тасытып бойда қызуын,
Балқытып барлық буынын,
Қаны ойнап жердің жатқандай,
Бетіне теуіп қызылын.
Сәулесін күннің сіміріп,
Жүрегін жердің суырып,
Бояуын қырдың тапқандай,
Қызғалдақ қыздай тізіліп.
Сылқылдап бұлақ тіл қатып,
Күлкісін қыздың тыңдатып,
Ойнайды тастан секіріп,
Жүректі тайдай тулатып.
Ағады өзен өкіріп,
Жынданып тіпті кетердей.
Ұшады бұлттар жөңкіліп,
Жалғаннан мүлде көшердей.
Төсіне жердің нұр бүркіп,
Не жетсін нөсер төккенге.
Қалам ба ішке сырды іркіп,
Жанымды жұпар өпкенде.
Жерден бе, әлде көктен бе –
Жұтады шабыт от кеуде.
Тұнжырау әсте жоқ менде,
Ғажайып мынау көктемде.

1967



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қожанасыр әулиедей

  • 0
  • 0

Тірлігімді талатпаққа екі өкпесін зар қысқан,
Босағама қабаған ит байлап кетті сан дұшпан.
Сыртқа шықсам алдарқатып сүйек­саяқ тастаймын,
Мысық пенен тышқандаймыз күндіз­түні аңдысқан.

Толық

Сені іздеймін

  • 0
  • 0

Сені іздеймін, ей, қалқа, сені іздеймін,
Аңсағанда ақ таңға көз ілмеймін.
Сен жоқ жерде айырылған сыңарынан,
Сынық қанат аққудың өзіндеймін.

Толық

Мұңды да ая

  • 0
  • 0

Тілегім ақтық өзіңнен сұрар –
Көңілім, тоқта, тоятта.
Талығып келіп көз ілген шығар,
Ұйықтасын, мұңды оятпа!

Толық

Қарап көріңіз