Өлең, жыр, ақындар

Көңіліңе түсіп боқырау

  • 22.09.2021
  • 0
  • 0
  • 567
Көңіліңе түсіп боқырау,
Жүдетсе желі сан жылдың,
Әніме менің осынау
Жұбанып, сонда сал, құрбым.
Қурамай жасыл гүл бақтар,
Шыланбай жасқа мөлдір көз,
Кеудеңнен кәусар бұлақтар
Аққанда маған болдың кез.
Кез болдың, сәулем, сен маған
Қарлығаш қасты көктемде.
Алмадай жүзің солмаған,
Айнаға нұрын төккенде.
Бұлаңдап бота қос бұрым,
Төсіңе қызыл гүл қадап,
Жолықтың маған кешқұрым,
Жатқанда мүлгіп күллі алап.
Пердесін бұлттар түргенде,
Көркіңе сұлу көл тынып,
Кез болдың айсыз түндерде
Кеудемді нұрға толтырып.
Жарқылдап алмас жүзіндей,
Жауын ап талай көздердің,
Жүрегің алғаш жүзімдей
Дір еткен шақта кез келдің.
Көргендей болдым түсімде,
Жапырақтар жапты өңіңді.
Жайқалған орман ішінде
Жоғалтып алдым өзіңді...
Жүрмісің жаттың бағына
Айналып қонып әлде сен?
Өзіңді, сәулем, сағына
Қоңырқай кеште әндетем.

1972



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бауырым, сонау күн қайда?

  • 0
  • 2

Бауырым, сонау күн қайда,
Алыстан қолын бұлғай ма?
Алдыңғы кеткен керуен
Артына мойын бұрмай ма?

Толық

Тағдыр жоқ

  • 0
  • 0

Қызықтап аз ғұмырды көрдік елес,
Тағдыр жоқ ат арымас, ер жүдемес.
Жалғыз-ақ жүрген сайын қылаң ұрған,
Уақыттың сақал-шашы селдіремес.

Толық

Патша сүйген құл – залым

  • 0
  • 0

Ей, жігітім, именбе,
Қанат ұшы күйгенге.
Әділеттің басына
Қиянат кеп сигенге.

Толық

Қарап көріңіз