Іргем бүтін тұрғанда...
- 0
- 0
Байтақ елмін басынан сөз аспаған,
Өз өлеңім өзіме – өз астанам!
Илеуіңе қашанғы көне берер
Қазақ жыры зорлықтан көз ашпаған?!
Ойлар, ойлар ортаға ап қамалады
Ойлар, ойлар ортаға ап қамалады,Ойсыз жандар опық жеп қалады әлі.
Көкірегімді қыздырып, жүрегіме
Күннің қызыл кірпігі қадалады.
Күн нұрымен өсімдік бой алады,
Күн нұрымен күллі әлем боянады.
Күнмен бірге батқандар тәтті ұйқыға
Күнмен бірге күлімдеп оянады.
Күн жазады құрысқан жер арқасын,
Күн жалғайды үзілген жол ортасын.
Күнің бітсе – біткені тынысыңның,
Өзіңді де өзгені жоғалтасың.
Қазір күнім тұрғанда тас төбемде,
Тас боп қатса тағдырым жас төгем бе?..
Көңілімде қаз қонып, үйрек ұшар,
Көктем иісі бұрқырап жас денемде.
1975
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қоштасады күндер қолын бұлғаған
- 0
- 0
Қоштасады күндер қолын бұлғаған,
Көңілін бір сәт кімдер кейін бұрмаған?
Сенің де, айнам, алма жүзің солыпты-ау
Сонау жылғы маған сонша бұлдаған.
Әке жұртында
- 0
- 0
«Іліндім құрығына кәріліктің,
Барады еті қашып кәрі жіліктің.
Шарлаған қазақ жерін қайран басым,
Түбіне түсерсіңау құр құдықтың,
- Виктор Франкл
- Карл Густав Юнг
- Эрих Фромм
- Ханна Арендт
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі