Алатаумен сырласу
- 0
- 0
Ойыма қайдан түсті бұл бір өлең,
Семсердей өзегімді тілгілеген.
Алатау, есіңде ме, тұрыпты ақын
Соңғы рет саған қарап дүрбіменен.
Ойлар, ойлар ортаға ап қамалады
Ойлар, ойлар ортаға ап қамалады,Ойсыз жандар опық жеп қалады әлі.
Көкірегімді қыздырып, жүрегіме
Күннің қызыл кірпігі қадалады.
Күн нұрымен өсімдік бой алады,
Күн нұрымен күллі әлем боянады.
Күнмен бірге батқандар тәтті ұйқыға
Күнмен бірге күлімдеп оянады.
Күн жазады құрысқан жер арқасын,
Күн жалғайды үзілген жол ортасын.
Күнің бітсе – біткені тынысыңның,
Өзіңді де өзгені жоғалтасың.
Қазір күнім тұрғанда тас төбемде,
Тас боп қатса тағдырым жас төгем бе?..
Көңілімде қаз қонып, үйрек ұшар,
Көктем иісі бұрқырап жас денемде.
1975
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Сырғып қайда барасың, сырлы айларым
- 0
- 0
Сырғып қайда барасың, сырлы айларым,
Сырлы айларым –
Сыңсыған сырнайларым.
Мәрмәрларым, менен де кеттіңдер ме,
Қаракерей Қабанбай
- 0
- 0
Күн туса ел басына әлде қандай,
Атойлап атқа қонған ер Қабанбай.
Жаратып Тәңір өзі жаннан бөлек,
Сүйегін шар болаттан сомдағандай!
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
- Антон Чехов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі