Түнде ұшқан тырналар

Тырналар түнде көкте тыраулады,
Күндізгі бітпегендей мұң-арманы.
Мұңайтып байғұстардың мынау халі,
Жүрегім бүлк етті де бір аунады.
Тырналар, түнде неге сымпылдадың,
Ұқпадым мұнда қандай сыр тұрғанын.
Бездіріп жеті түнде жылы орнынан,
Батырған момындарға кім тырнағын?
Қою түн қабатының арасында
Адаспай бір-біріңді табасың ба?
Тырналар, түн ішінде бұл не сапар,
Қаралы хабар алып барасың ба?
Тағы да кім батты екен қайғы-мұңға,
Тағы да оқ атылды қай қиырда?
Тырналар, түн қатудың себебі не,
Күндізгі қым-қуыттан айныдың ба?
Күйді ме қалың өртке қанаттарың,
Айтсаңшы жайларыңды, қарақтарым.
Үндеріңді естігенмен,
Өздеріңді
Таба алмай түн қойнынан алақтадым.
Беймезгіл сапар шекпес сақтанғандар,
Шошынар ұйқыдағы жатқан жандар.
Онсыз да ел есінен шығар емес
Майданға түнделетіп аттанғандар...

1980-1984

---