Өлең, жыр, ақындар

Періштенің пырағы

  • 24.09.2021
  • 0
  • 0
  • 678
Шыныменен салса құдай көз қырын,
Құяды екен құлдарына өз нұрын.
Қайда жүрсің қоңырауың сыңғырлап,
Ай астында ойнақтаған боз құлын?
Айдың сүттей сәулесіне шомылған,
Құдіреттің еркесі едің не қылған?
Ғайып болып көз алдымнан кетсең де,
Ғұмыр бойы қуып келем соңыңнан.
Қала берді мұңға батқан ай мұнда,
Жарқыраған жұлдыз кетті мойныңда.
Ойхой, менің мәңгі жұмбақ арманым,
Таптырмайсың, сарсаңға сап қойдың да.
Қас пен көздің арасында мен көрген,
Елеспісің қиялыма дем берген?
Аласұрып сені іздеген жүрегім,
Құс боп ұшып кетер ме екен кеудемнен?
Сені күтіп үмітімнің шырағы,
Күндіз-түні сөнбей жанып тұрады.
Қайда жүрсің қоңырауың сыңғырлап,
Ұстатпайтын періштенің пырағы?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жан дүнием булығып тұр

  • 0
  • 0

Көктем кеп, тағы да күн күркіреді.
Жұтынып, жабағыдай қыр түледі.
Көлдердің көзінде жас іркіледі,
Бір жылап бала бұлақ, бір күледі.

Толық

Аға

  • 0
  • 0

Болмаса сері көңіл сендей аға,
Қанатын тар дүние кең жая ма?!
Келесің бабалардың жолын қуып,
Қом салып уақыт деген желмаяға.

Толық

Анаңнан айналайын

  • 0
  • 0

Дүниеге келген жансың, Мұхамеджан,
Жусанды Сарыарқада жұпар атқан.
Кең дала кескен сенің кіндігіңді,
Байжігіт, Тәттімбет пен Тоқа жатқан!

Толық

Қарап көріңіз