Өлең, жыр, ақындар

Мінез

  • 24.09.2021
  • 0
  • 0
  • 510
Ашу менен сезімді үрлеп оттай,
Бірде жағам жалпыға, бірде жақпай.
Осқырына қараймын қос бүйірге,
Үйрене алмай дәртеге жүрген аттай.
Лапылдасам өртеніп өз­өзімнен,
Лақылдайды қызыл шоқ өзегімнен.
Жалыныммен шарпысам жоқ қыламын,
Әлдекімнің бықсыған тезегін мен.
Сыр тартқансып сұмпайы суыртпақтап,
Абайсызда ақырын у ұрттатпақ.
Айналсоқтап қасымнан шықпағанмен,
Ағайынның жүргені аз үмітті ақтап.
Келгеніне танытып мырза қылық,
Жіберемін жөніне ырза қылып.
Қылдан тайсам қылтиып, қыдыңдайды,
Қорасына түскендей түн жамылып.
Көрмесем де өгіздей там сүзгілеп,
Шамшыл көңіл, кінәмшіл қаншыл жүрек.
Қисық ағаш секілді қу мінезді,
Түзете алмай әуремін сан сүргілеп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ғабиден Мұстафин қазасына

  • 0
  • 0

Қайыспаған қара нар ең ауырға,
Майыспаған қарағай ең дауылға.
Сен құлады деген хабар кенеттен
Қатты тиді ағаға да, бауырға.

Толық

Ей, өлең!

  • 0
  • 0

Ей, өлең барасың сен қай жаққа алып?
Қалды ғой екеумізді аймақ танып.
Сескенем, түбі терең иірімбісің,
Бет жағы жататұғын қаймақтанып?

Толық

Тастаймын алыстарға көз қиығын

  • 0
  • 0

Тастаймын алыстарға көз қиығын,
Менің де қол жетпестей өз биігім.
Көңілдің ақ көбік қып көк дөненін,
Үміттің келем қуып жезкиігін.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар