Өлең, жыр, ақындар

Жапырақ-хат

  • 25.09.2021
  • 0
  • 0
  • 659
Хат жазып едім ғой,
Жапырақ бетіне,
Жанымның жап-жасыл шақтарын.
Бұтақтан түсетін сетінеп,
Сөзімді сен бірақ таппадың!
Мазалап сені де жиі мұң,
Қураған хаттарға қарадың,
Кейідің!
Алдыңа үзіліп түсетін,
Осы еді жапырақ кейібім.
Бір сөзі оқылмай жазбаша пікірдің,
Қамсыз-ақ хаттарды сыпырдың.
Желменен желп етіп алдыңа құлаған,
Жанымның сөздерін өртедің,
Бітірдің!
Күз болып кетеді,
Тізгінін тартқызбай жирен күн,
Уақыттың алдында ұялдым,
Имендім!
Соқтасы шықпайтын солқылдақ күйімді,
Осылай хат қылып жазуды үйрендім!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Эхоның мұңы

  • 0
  • 0

Тереңдік іздедім кеңдіктен,
Іздейді білемін ел біткен.
Көркіне жұтына қарайтын,
Нарыс* па ең, сен әлгі мен күткен!

Толық

Кімсің?

  • 0
  • 0

Сен өзі кімсің осы,
адамбысың?
Шарлайсың ба,
шынымен ғалам ішін?

Толық

Керексің

  • 0
  • 0

Басқа заңғар, бөлек асқар, бөлек шың,
Менің мөлдір сезіміме себепсің.
Сарқырама секілденіп құлайын мен,
Сен сол үшін керексің!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер