Өлең, жыр, ақындар

Терезе

  • 25.09.2021
  • 0
  • 0
  • 755
Аласасы айқындалмас биіктік,
Төпелетіп төге алмаса сұйықтық,
Көмейіме күйік дәмді шер толып,
Өз отыма өлер едім өртеніп.
Тереземде сыбырласты тамшылар,
Сөзбен жанын былғамай,
Қояр едім күбірлерін тыңдамай,
Арғы жақта бір сағыныш елеңдеп,
Жылап қарап тұрғаны-ай.
Бергі жағы тереземнің
Арғы жақтан алыс тым.
Бұл шетінде өз отыммен алыстым.
О жағында сыр шертіліп жатқандай,
Жеткізбек боп сағынышын ғарыштың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кімсің?

  • 0
  • 0

Сен өзі кімсің осы,
адамбысың?
Шарлайсың ба,
шынымен ғалам ішін?

Толық

Сұлу Сәуір

  • 0
  • 0

Сұлу Сәуір,
Күле қалсаң, саған қарап жымиып,
Ал жыласаң, ауырады жүрегім.
Көктем-көркің келбетіңде бұйығып,

Толық

Қиялдағы еркіндік

  • 0
  • 0

Жеткізе алмадым
Жанымды сен жаққа.
Қиялда қисынсыз еркіндік!
Өзіміз сенбейтін

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар