Өлең, жыр, ақындар

Терезе

  • 25.09.2021
  • 0
  • 0
  • 969
Аласасы айқындалмас биіктік,
Төпелетіп төге алмаса сұйықтық,
Көмейіме күйік дәмді шер толып,
Өз отыма өлер едім өртеніп.
Тереземде сыбырласты тамшылар,
Сөзбен жанын былғамай,
Қояр едім күбірлерін тыңдамай,
Арғы жақта бір сағыныш елеңдеп,
Жылап қарап тұрғаны-ай.
Бергі жағы тереземнің
Арғы жақтан алыс тым.
Бұл шетінде өз отыммен алыстым.
О жағында сыр шертіліп жатқандай,
Жеткізбек боп сағынышын ғарыштың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сөзтүкпір

  • 0
  • 0

Сөз еді...
Жанымның өзегі!
Ол жайлы сүйкімді естелік
Есімді кезеді.

Толық

Қауырсын-қар

  • 0
  • 0

Аңсаулардың, шаршаулардың саны аздай,
Аспан тағы мұңайды.
Қардың бәрі хат жазылған қағаздай,
Алдыма кеп құлайды.

Толық

Бірдеңе

  • 0
  • 0

Уақыт және Кеңістік..
Кеңістікте ерегістік-керістік!
Біз секілді миллиард дене, мың дене
Кеңістіктен іздеп әлек бірдеңе!

Толық

Қарап көріңіз