Өлең, жыр, ақындар

Терезе

  • 25.09.2021
  • 0
  • 0
  • 1082
Аласасы айқындалмас биіктік,
Төпелетіп төге алмаса сұйықтық,
Көмейіме күйік дәмді шер толып,
Өз отыма өлер едім өртеніп.
Тереземде сыбырласты тамшылар,
Сөзбен жанын былғамай,
Қояр едім күбірлерін тыңдамай,
Арғы жақта бір сағыныш елеңдеп,
Жылап қарап тұрғаны-ай.
Бергі жағы тереземнің
Арғы жақтан алыс тым.
Бұл шетінде өз отыммен алыстым.
О жағында сыр шертіліп жатқандай,
Жеткізбек боп сағынышын ғарыштың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көктем

  • 0
  • 0

Қалай қалың,
Жүрсің бе аман, текті адам?
Осы сені іздегенде, кеудемде,
Жүрек емес, сыздауық бар деп қалам...

Толық

Кімсің?

  • 0
  • 0

Сен өзі кімсің осы,
адамбысың?
Шарлайсың ба,
шынымен ғалам ішін?

Толық

Апама

  • 0
  • 0

Ойға шомып отырмысың тағы да,
Перзентімнің құс қонсын деп бағына.
Сендей етіп ешкім бақыт орнатпас,
Гүлді кент пен патшалардың тағы да!

Толық

Қарап көріңіз