Өлең, жыр, ақындар

Түс

  • 25.09.2021
  • 0
  • 0
  • 682
Қапалақтап құлап жатқан қар сынды,
Қауқарым да таусылды.
Сені көрдім түсімде,
От жанарың менікіндей жәудіреп,
Саусағыңмен сыла салдың тамшыңды.
Бу боп тысқа шығып жатты
Дем ыстық!
Ертегінің кейіпкері болуға
Екеуміз де келістік.
Қыс екенін сездіреді үнсіз-ақ,
Аспан жақтан алмағайып
Келіп қонған кеңістік.
Жаным, олай
көздеріңді жанарыңнан құлатпа!
Жауап берші мен қоймаған сұраққа.
Тайғанамай сол қос қара нүктеден,
Сұрақ қойшы мен өзіңнен күтпеген!
Түс екен ғой...
Оянған соң мені әсте,
Жұбатпады, тіпті өлең!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сезім

  • 0
  • 0

Өкініш деп қоя салған шын атын,
Қалауымды көзімнен-ақ ұғатын.
Гүр еткенде жасын сынды бір жарқыл,
Шатырының астына алып тығатын.

Толық

Қауырсын-қар

  • 0
  • 0

Аңсаулардың, шаршаулардың саны аздай,
Аспан тағы мұңайды.
Қардың бәрі хат жазылған қағаздай,
Алдыма кеп құлайды.

Толық

Шерқанат - Күз

  • 0
  • 0

Жылауық күздің көзінен,
Бу болып билеп ұшамын.
Мазасын алды жанымның,
Қайтқан құс салған құсалы үн.

Толық

Қарап көріңіз