Өлең, жыр, ақындар

Ай тұтылған түн

  • 25.09.2021
  • 0
  • 0
  • 605
Эратодан бір тал үлпек үзілсе,
Жүрегіме қонатын!
Жерге тамып түсердей,
Үлп-үлп етіп соғатын!
Ессіздігін әрең ғана еңсеріп,
Бірде нүкте, бірде
әлем боп теңселіп,
Іздеуші еді
Жүрек сонда Қанатын!
Кеше сенің ауыр сөзің
күңірентті Аспанды...
Ай тұтылды!..
Үлпек емес, Эратоның көзінен
Ыстық-ыстық жас тамды!
Ай еріді!
Көтере алмай зілдей сөзін ғасырдың!
Сыймайтындай дөп-дөңгелек қалыпқа!
Ұлып тұрған жүрегімді жасырдым,
Балқып тұрған Жарыққа!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үнсіздік

  • 0
  • 0

Байқадым
Қоштасқың келмеді,
Күрсінткен беймәлім шер ме еді?
Іздемей жүріп-ақ осылай,

Толық

Жапырақ-хат

  • 0
  • 0

Хат жазып едім ғой,
Жапырақ бетіне,
Жанымның жап-жасыл шақтарын.
Бұтақтан түсетін сетінеп,

Толық

Қауырсын-қар

  • 0
  • 0

Аңсаулардың, шаршаулардың саны аздай,
Аспан тағы мұңайды.
Қардың бәрі хат жазылған қағаздай,
Алдыма кеп құлайды.

Толық

Қарап көріңіз