Өлең, жыр, ақындар

Жаратқанға жылағанмен

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 619
Көк телегей айдындамын,
Жалғыз өзім зарығатын.
Кім үшін мен қайғырамын,
Кім бар мені сағынатын?
Дж.Байрон

Ей, перизат, сенемісің,
Сенсің жанның әздегі.
Төккен жасын көремісің
Жүрегімнің көздегі?
Қайғы деген – бір қанішер,
Өзі жұтар өз басын.
Сені іздеумен мұңлы Әлішер
Сорғалатты көз жасын.
Ұқсадың да аспандағы
Жарқыраған сен айға,
Оу, бақыттың қасқалдағы,
Ұстатпадың Абайға.
Таптырмайсың ғұмыры енді,
Тұңғиыққа түстің бе?
Байрон байғұс күңіренді
Көк теңіздің үстінде.
Өмір екі келмейді ерге,
Өлім барда қаскүнем.
Сені аңсаумен Сергейлер де
Болып кеткен маскүнем.
Шырмалмаған пенде бар ма
Сиқырлаған торыңа?
Әлде сені берген Алла
Ақындардың сорына?
Қалай тірі жүре алам мен,
Елесіңді көпсінсең?
Жаратқанға жылағанмен,
Жер бетінде жоқсың сен!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмір сәулесі

  • 0
  • 0

Біреу егіз өмірде, біреу сыңар,
Ана деген бәріне тілеуші бар.
Жалғыз болса шыдайды ол қашанғы –
Опырылып оп-оңай тіреу сынар.

Толық

Батырдың ұрпағысың

  • 0
  • 0

Тіршілік шығармайды төрге бірден,
Жетілген азаматсың еңбегіңмен.
Ту тіктің елу бестің белесіне,
Кеудеңді биік ұстап өр көңілмен.

Толық

Бола бермес үнемі көздегенің

  • 0
  • 0

Бола бермес үнемі көздегенің,
Өмір әр кез істетер өз дегенін:
Кенеп болып шығады –
Қамқа десең,

Толық

Қарап көріңіз