Өлең, жыр, ақындар

Жаратқанға жылағанмен

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 773
Көк телегей айдындамын,
Жалғыз өзім зарығатын.
Кім үшін мен қайғырамын,
Кім бар мені сағынатын?
Дж.Байрон

Ей, перизат, сенемісің,
Сенсің жанның әздегі.
Төккен жасын көремісің
Жүрегімнің көздегі?
Қайғы деген – бір қанішер,
Өзі жұтар өз басын.
Сені іздеумен мұңлы Әлішер
Сорғалатты көз жасын.
Ұқсадың да аспандағы
Жарқыраған сен айға,
Оу, бақыттың қасқалдағы,
Ұстатпадың Абайға.
Таптырмайсың ғұмыры енді,
Тұңғиыққа түстің бе?
Байрон байғұс күңіренді
Көк теңіздің үстінде.
Өмір екі келмейді ерге,
Өлім барда қаскүнем.
Сені аңсаумен Сергейлер де
Болып кеткен маскүнем.
Шырмалмаған пенде бар ма
Сиқырлаған торыңа?
Әлде сені берген Алла
Ақындардың сорына?
Қалай тірі жүре алам мен,
Елесіңді көпсінсең?
Жаратқанға жылағанмен,
Жер бетінде жоқсың сен!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Балқантауға айналды

  • 0
  • 0

Адастырған аспанның ашығында,
Балалық шақ, қайдасың, жасырынба!
Байқамаппын бақыттың өзі екенін
Тепкен добым, ойнаған асығым да.

Толық

Бой сала биіктейді

  • 0
  • 0

Әркім де өрмелейді тауға қарай,
Тізгінін ұстата ма арман оңай?
Шығатын өздігінен өрге кім бар,
Қарманып, әр бұтадан саумаламай?

Толық

Егер

  • 0
  • 0

Бола қалса қос құлағым тас керең,
Ыммен ұғам, жасымаймын әсте мен.
Соқыр болса екі көзім көнемін,
Онда көкірек сәулесімен көремін.

Толық

Қарап көріңіз