Өлең, жыр, ақындар

Алдамашы

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 504
Шөл қандырар кәусардай тас бұлағы,
Барқытбелдің жұпары мас қылады.
Көктегі бұлт қабағын қатты түйсе,
Жерде гүлдің көзіне жас тұнады.
Тастың тілін түсінер тау баласы,
Табылар ма іздесем жан дауасы?
Гүл көзінен көп нәрсе көріп тұрмын,
Қызықтырып, дүние, алдамашы!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Туғанша ақырзаман

  • 0
  • 0

Жетпеппін қадіріне көп күндердің,
Өтінде қаңғалақтап өткір желдің.
Қураған жапырақтай жаным күйді,
Шарпылып жалынына от тілдердің.

Толық

Төрт амал

  • 0
  • 0

Уақыт күйін кім солардай шерте алар,
Тылсымдарға кім төтеден жол табар?
Дүниенің төрт бұрышы секілді
Бар ғылымның түп атасы – төрт амал.

Толық

Жалаңтөс

  • 0
  • 0

Тұрғанда ауызда сөз, қолда қалам,
Елеңдеп құлақ түрер ел де маған.
Жалаңтөс баһадүрді жырға қостым,
Аттанып Самарқанға кең даладан.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар