Өлең, жыр, ақындар

Көк түс

  • 26.09.2021
  • 0
  • 2
  • 2857
Көктемгі жер бояуы да көк қой деп,
көлеңдетіп киіп едің көк көйлек.
Көл-дүниеден көкті ғана білуші ең,
кетер болсаң — көк зәріңді төкпей кет.
Көктем еді-ау, көктем еді, дүбірлі
көк бұлақтар көгал кезіп жүгірді.
Көк кіреуке көзді айналған күндері
көгіс тілің көк төбетпен бір үрді.
Көктемде көкек құсап көк, көк деп
көк уыңды, сөйлер болдың, төкпектеп.
Күте-күте, қуа-қуа көк түсті
кеттің білем, ақырында, көк бет боп.
Көктем өтті, жаз да кетті, күз жетті,
енді әр мезгіл өз бояуын іздетті.
Ал, сен болсаң — баяғы сол көк, көк, көк
көк тіліңнен көк сөздерді төк, төк, төк!



Пікірлер (2)

Сәуле

Өлең өте ұнайды,астарлы!Ақынның табиғат түстеріне арналған топтамасын қайталап оқып отырған жақсы.

Сәуле

Ақынның табиғат түстеріне арналған өлеңдерінің астары терең!Қайталап оқып отырғанды ұнатамын!

Пікір қалдырыңыз

Нан

  • 0
  • 0

Түстің өзі енуші еді мазақ боп,
түсімде нан... өзі қалың, өзі аппақ
жүрді мені елесімен азаптап.
Көзімді ашсам таба наным тек әлгі

Толық

Суыртпақ

  • 0
  • 0

...Маңдайы оның өткен өмір қолжазбасы – бәрі мұң,
Сол жазуға жетілік шам түсіретін жарығын.
Сөнер сәуле қалтылдайтын, қалтылдайтын әжем де,
Қалтылдаумен өткізіпті ол өмірінің жарымын.

Толық

Әзіл

  • 0
  • 0

Жырымды өзге түгіл қыз ұқпады,
тастадым сол үшін мен сызып бәрін.
Қыз менің теңеуіме түсінбеді,
мен қыздың кірпігіне қызықпадым.

Толық

Қарап көріңіз