Өлең, жыр, ақындар

Көк түс

  • 26.09.2021
  • 0
  • 2
  • 3147
Көктемгі жер бояуы да көк қой деп,
көлеңдетіп киіп едің көк көйлек.
Көл-дүниеден көкті ғана білуші ең,
кетер болсаң — көк зәріңді төкпей кет.
Көктем еді-ау, көктем еді, дүбірлі
көк бұлақтар көгал кезіп жүгірді.
Көк кіреуке көзді айналған күндері
көгіс тілің көк төбетпен бір үрді.
Көктемде көкек құсап көк, көк деп
көк уыңды, сөйлер болдың, төкпектеп.
Күте-күте, қуа-қуа көк түсті
кеттің білем, ақырында, көк бет боп.
Көктем өтті, жаз да кетті, күз жетті,
енді әр мезгіл өз бояуын іздетті.
Ал, сен болсаң — баяғы сол көк, көк, көк
көк тіліңнен көк сөздерді төк, төк, төк!



Пікірлер (2)

Сәуле

Өлең өте ұнайды,астарлы!Ақынның табиғат түстеріне арналған топтамасын қайталап оқып отырған жақсы.

Сәуле

Ақынның табиғат түстеріне арналған өлеңдерінің астары терең!Қайталап оқып отырғанды ұнатамын!

Пікір қалдырыңыз

Әттеген-ай

  • 0
  • 0

Жыламсырап тұрып едің, тал-түсте
мені тағы сендіріп ең нан тістеп.
Күн астынан жел жүгірді бір ыстық —
арамызға сөз жүгірді — ұрыстық.

Толық

Тұлып

  • 0
  • 0

Қызыл бұзау арам қатты,
Терісін
сыпырып ап әжем желге кептіріп:
Қолдан бұзау жасап қойды қайтадан

Толық

Менің әжем

  • 0
  • 1

...Міне, міне менің әжем қазан асып от қойды,
Онда тағам аз ба, көп пе – ешкім оны сөкпейді.
Жалғыз-ақ тек: «асқа қара» – деген сөзге жұрт ұйып
Жата кетер құсжастықты шынтағымен бір түйіп.

Толық

Қарап көріңіз