Қанішкен
- 0
- 0
Қанішкен-ай, Қанішкен,
Кімнің қанын ішіп едің?
Домалап
Шөпке тұнған ошақтарың
Қисық бұта
Терістіктен өкпек жел тұрды — мейліеске салды осы жел бір дүлейді...
Шыға қашты ақ түтін мұржалардан —
шөп басында ақ түбіт үлбірейді.
Кәрі қойшы жетектеп қотыр атын,
отыратын аңырып, не тұратын.
қотыр мұржа түтінін түйдектетті —
әжем өстіп жүн түтіп отыратын.
Қисық бұта, құшақтап сүйші мені,
көңілім бір жетімдік түйсінеді.
Қисық бұта, көзіме жылысың сен —
әжемнің де қолдары қисық еді.
Мұңы бітпей тұр ма анау талдың әлі,
бір зіл басып буынып талдырады.
Жарқырап-ақ келіп ем, соны көріп
менің дағы қабағым салбырады.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Айзере
Керемет -
Айзере
Керемет өлең -
Рамазан
Қое -
Рамазан
Жаман
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі