Өлең, жыр, ақындар

Өзара сын

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 540
Кешір, кешір, өзіңді Хақ-тағалам
сәл әзілдеп, артынан ақтап алам.
Бастығым бар — ол әзіл көтермейді,
құрдасым бар — ол өзің атқан адам.
Көңілдің келе-келе аңғарғаны:
сын тыңдар сенен өңге жан қалмады.
Не керек періштелер пері қанат,
не керек сайтандардың сандалғаны.
Өзіңнен мәулет алып батылдана
кінә қоям — мақұлда, мақұлдама —
"Сен дағы құр атақтың құлы екенсің,
құдай деген — қауқиған атың ғана" —
деді ақын.
Шапқа түртіп ұлыларды,
өзінің енді оңбасын біліп алды...
Сонсоң ба?
Сонсоң аспан шатыр етті —
әлгі ақынның бір шөкім күлі қалды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ырым

  • 0
  • 0

Ырымшыл ма,
Құдайшыл ма сол кісі?
Жақын ұғым алдыңғысы, соңғысы:
ырымшылдық — қараңғылық деп ұқтық,

Толық

Төкші, төкші, домбыра, қоңыр үнді

  • 0
  • 0

Төкші, төкші, домбыра, қоңыр үнді,
бір тазартып алайын көңілімді.
Жалаңаштап жанымды көрейінші
Жетпей жатқан жерімді, не мінімді;

Толық

Шақырылмаған қонақ

  • 0
  • 0

Суға түскен сәуледей дір-дір қағып
уақыттың алдында жыр жырладық...
Бір ымыртта есікті еппен ашып
күдік деген сайқалың кірді ұрланып.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар