Өлең, жыр, ақындар

Қорық

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 797
Сүйіп ем мен;
елде болған екі айда
ол да сүйген секілді еді, —
не пайда
қара кемпір қуды бір күн:
— кет, әйда.—
Осыны да қыз бағу деп атай ма?
Ит байлайды — "жанды құлып" қояды.
есігіне даңғыра іліп қояды:
ей, тіршілік, кемпіршілік баяғы!
Қыз қалды өстіп.
Қызығы алды еңбектің.
(Енді бәрін еңбегіммен жеңбекпін).
Онсыз-дағы күзеті мол есікті
бірер жұма күзеттім де мен кеттім.
Кемпір қызын ат ізінен қызғанды...
тағдыр, бәлкім, маңдайына сызған-ды:
қызғаншақ жан дүниеден озды ақыр,
бірақ ешкім жоламады қызға әлгі.
Жұрт шошыпты,
ақырында не шықты:
аула айнала адыраспан өсіпті.
Сол ғашыққа соғып едім жақында —
кетік тісті кемпір ашты есікті.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әкелер мен ағалар

  • 0
  • 0

Әр жыл сайын әлдеқайдан бір құпия жел есер,
әр жыл сайын түн қойнында әлдекімдер кеңесер.
Жиырма миллион!
(нольдері көп демесең)

Толық

Қорқыт-баба

  • 0
  • 0

Қайда барсаң — Қорқыттың көрі.
Қанатты сөз
Аңыз — зор ғой,
ал, қаңқу сөз?

Толық

Әйелдер

  • 0
  • 0

Арулар деп бастасаң-ақ бір ойды
Ой соңын жұрт төсекке әкеп тірейді:
елестейді етектер мен балтырлар,
елестейді жасты көздер үрейлі.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар