Өлең, жыр, ақындар

Қорық

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 773
Сүйіп ем мен;
елде болған екі айда
ол да сүйген секілді еді, —
не пайда
қара кемпір қуды бір күн:
— кет, әйда.—
Осыны да қыз бағу деп атай ма?
Ит байлайды — "жанды құлып" қояды.
есігіне даңғыра іліп қояды:
ей, тіршілік, кемпіршілік баяғы!
Қыз қалды өстіп.
Қызығы алды еңбектің.
(Енді бәрін еңбегіммен жеңбекпін).
Онсыз-дағы күзеті мол есікті
бірер жұма күзеттім де мен кеттім.
Кемпір қызын ат ізінен қызғанды...
тағдыр, бәлкім, маңдайына сызған-ды:
қызғаншақ жан дүниеден озды ақыр,
бірақ ешкім жоламады қызға әлгі.
Жұрт шошыпты,
ақырында не шықты:
аула айнала адыраспан өсіпті.
Сол ғашыққа соғып едім жақында —
кетік тісті кемпір ашты есікті.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүректегі азын-аулақ қазынадан

  • 0
  • 0

Жүректегі азын-аулақ қазынадан
Жылт еткенді жыр етем, жазып алам.
Жырымды жазып алған қазынадан
Желге айдап қоя бердім азынаған.

Толық

Алты карта

  • 0
  • 0

Балта түсті,
мәткең бар ма — соқ, қане!
Бір соғарға жарайтын күш жоқ па әлі?!
Қызды-ау ойын,

Толық

Егін

  • 0
  • 0

Жер бетіне бүкіл адам еккенін
«Егін!» дейді – бұл ғажайып неткен үн!
Сары бауырдай топырағына өлкемнің
Батырыпты әр заман өз кетпенін.

Толық

Қарап көріңіз