Көңіл
- 0
- 0
Бүр жарды, әне, бір бұта
Жасыл тартты кең өлкем,
сол болар деп күні ертең
саялайтын көлеңкем,
Бір сәт
Жұлдыздары жымың-жымың күліп түнжібек нұрын шашып тұрды үміттің.
Қашан еді, қай түп еді? —
Ұмыттым.
Зеңгір көктен қарағанда жылып күн
біреу — маған, мен біреуге күліппін.
Шын күлкі ме, кекесін бе еді? —
Ұмыттым.
Ей, ағайын, қартай, қайғыр, үміт қыл,
үміт — тәтті, жұта-жұта құнықтым.
Құнықтым ба, ашықтым ба?
ұмыттым.
Әйтеуір бар тірі жүрек менде осы,
үміт, тілек биігірек менде осы —
ештеңені ұмытпаппын ендеше.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Көкпеңбек, жер де көк, көк те көк
- 0
- 0
Көкпеңбек, жер де көк, көк те көк,
Көңілдің шыңынан қарғыды үн.
Табиғат анаға өкпе жоқ:
Бір түске бояпты барлығын.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Хани
Күшті екен -
Маржан
Оте оте кушти -
Алинур
Сөз жоқ -
Айман
Кушті
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі