Бестармақ
- 0
- 0
Қара түнгі найзағайдың жарқылы
өтетұғын сықылды мен арқылы.
Содан шығар, содан шығар жарқыным:
қара суға қайық салдым — қалқыды,
Бір сәт
Жұлдыздары жымың-жымың күліп түнжібек нұрын шашып тұрды үміттің.
Қашан еді, қай түп еді? —
Ұмыттым.
Зеңгір көктен қарағанда жылып күн
біреу — маған, мен біреуге күліппін.
Шын күлкі ме, кекесін бе еді? —
Ұмыттым.
Ей, ағайын, қартай, қайғыр, үміт қыл,
үміт — тәтті, жұта-жұта құнықтым.
Құнықтым ба, ашықтым ба?
ұмыттым.
Әйтеуір бар тірі жүрек менде осы,
үміт, тілек биігірек менде осы —
ештеңені ұмытпаппын ендеше.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Шахта туралы есте қалғандардан
- 0
- 0
Еске алып ем:
Қарағанды бір қараған секілді
күйе басқан кірпіктерін сәл ашып.
Содан кейін… менің қоңыр бетімді
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі