Өлең, жыр, ақындар

Ақын

  • 27.09.2021
  • 0
  • 0
  • 1078
Қып-қызыл бұлт қонды да тау басына,
бір жарқ етіп ант берді алласына:
"Шың мойнына орады далам мені,
енді осында мәңгілік қалам!" — деді.
Төгіп еді бір ақын жатқа жырды —
әлгі таудан жүз бұлақ ақтарылды.
Ақын айтты: "ел туды мына мені,
мен де осында қалармын, сірә!" — деді.
Сол-ақ екен бір керім төкті нөсер,
алтын көсеу-найзағай көкті көсер.
Ақырды аспан — тұндырды құлағымды,
ақырды ақын — бұрқырап жыр ағылды.
...Нөсер тынды.
Ақын жоқ — өтті, кетті,
кетті ақтамай көп үміт, көп тілекті.
"Жетпей жазды-ау ақын!" деп шулап бәрі
сол ақынның ұрлап жүр шумақтарын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бейбітшілік майданы

  • 0
  • 0

Жұмыс дедік,
бермедік тынысқа ерік,
жүр-ау содан жүйкелер жіңішкеріп.
Сілкіп сөйлеп, сондықтан жұлқып іштік,

Толық

Ымырт

  • 0
  • 0

Қараң-құраң бұталардың арасы,
әлдебіреу жүрген жоқ па, қарашы?
Маңай жұмбақ, бір құпия іс бардай,
қазір біреу етегіңнен ұстардай.

Толық

Салқындық күзден қапты жас қанымда

  • 0
  • 0

Салқындық күзден қапты жас қанымда
сыр да жоқ, сиқыр да жоқ басқа мұнда.
Өсіппін бір бұрышта қоңырайып,
қоңыр боп алғаш көрген аспаным да.

Толық

Қарап көріңіз