Өкініш
- 0
- 0
Еркін өскен ұланы едім даланың,
Қалаға кеп, біртүрлі боп барамын.
Кінәламан, кінәламан ешкімді,
Өз мінімді өз бойымнан табамын.
Армандар...
Алыста қалған армандар,Мазамды енді алмаңдар.
Тіршілік - орман ішінде
Адасып, шаршап қалған бар...
Жалындап тұрған кезімде,
Алдырттым бойды сезімге.
Енді кеп, көңілі пәс болған,
Өзге ме, әлде, өзім бе?
Жылжыды жылдар осылай,
Күнге күн, айға қосып ай.
Көмірдей шашы ағарды,
Айтамын, досым, несін-ай!
Қанатым қанша қайрылды,
Жігерім қанша майрылды,
Келмеске кетті қимастар,
Көбінен қазір айырылдым.
Шаршау дa солай басталып,
Жанардан жиі жас тамып,
Мұңымды шағып өлеңге,
Отырмын сырды ақтарып.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Алматы қайыңдары
- 0
- 0
Сымбатына тұра алмайсың сұқтанбай,
Сол көркімен көп нәрсені ұтқандай.
Өңшең ару сыбыр-сыбыр сыр айтып,
Тауға қарай серуендеуге шыққандай.
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі