Өлең, жыр, ақындар

31 декабрь

  • 27.09.2021
  • 0
  • 0
  • 667
Бір календарь бітті-ау тағы жыртылып,
Міне, соңғы парақ қана тұр қалып:
Күздің соңғы жапырағы секілді
уақыттың бұтағында дір қағып.
Келер жылдың есебінен құй бастап,
Жұлам қазір мына жалғыз парақты —
Сағат мұрты бір шалғысын қиғаштап
он екіге қарап тұр.
Теледидар, мультфильм еселе:
екі-үш шыбын пілді оятты тұр-тұрлап,
Піл оянып қаққанша бір құлағын
тағы бір күн айналады "кешеге",
тағы бір жыл — "былтырға".
Жұлынғалы тұр ақырғы бір парақ,
Жапырақтың соңғы демін естідім.
Содан,
Содан жасап салып ұлтарақ
соңғы жолға шыққалы отыр ескі жыл.
Сәт пен сәт тұр тартысып:
Бокалында шарабың бар бір елі,
Жартысын сен биыл іштің,
Жартысы
Келер жылдың есебіне кіреді.
Жоқ екен-ау бөлінбейтін тұтас түк.
Кісілік пен кісілік,
қысастық пен қысастық
бөлінеді уақыт та қас қағым:
Осы жолды келесі жыл бітірем,
Өткен жылы бастадым.
Бір шекесін сәл көтеріп піл тұрды.
Менің жаным, шыбын болсаң — шыға қал:
Алған демді былтырғы
келесі жыл шығарам.
Ей, кеңкелес, саған адам тең келмес,
Мас боп, кенет айыққаның бір түрлі
Мешін жылы көмейіңе төңкер, дос,
толтырылған бокалыңды былтырғы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ат арба

  • 0
  • 0

Омырауына қамыт батқан,
келеді ол
тер орнына бу атады денеден.
Қорлық, бейнет қазына болса — қазып ал!

Толық

Баған

  • 0
  • 0

Анам мені тәй тұрғызып о баста
сүйеп еді жуан баған-ағашқа.
Сонсоң сырттай бақылады, кетпеді,
қыпың қақты "құлап қалар" деп мені.

Толық

Календарь аударды бір бетін

  • 0
  • 0

Календарь аударды бір бетін,
Сонымен бірге өшті көне жыр.
Өлімді жек көрсе кімде-кім,
Сол өмір!

Толық

Қарап көріңіз