Өлең, жыр, ақындар

31 декабрь

  • 27.09.2021
  • 0
  • 0
  • 869
Бір календарь бітті-ау тағы жыртылып,
Міне, соңғы парақ қана тұр қалып:
Күздің соңғы жапырағы секілді
уақыттың бұтағында дір қағып.
Келер жылдың есебінен құй бастап,
Жұлам қазір мына жалғыз парақты —
Сағат мұрты бір шалғысын қиғаштап
он екіге қарап тұр.
Теледидар, мультфильм еселе:
екі-үш шыбын пілді оятты тұр-тұрлап,
Піл оянып қаққанша бір құлағын
тағы бір күн айналады "кешеге",
тағы бір жыл — "былтырға".
Жұлынғалы тұр ақырғы бір парақ,
Жапырақтың соңғы демін естідім.
Содан,
Содан жасап салып ұлтарақ
соңғы жолға шыққалы отыр ескі жыл.
Сәт пен сәт тұр тартысып:
Бокалында шарабың бар бір елі,
Жартысын сен биыл іштің,
Жартысы
Келер жылдың есебіне кіреді.
Жоқ екен-ау бөлінбейтін тұтас түк.
Кісілік пен кісілік,
қысастық пен қысастық
бөлінеді уақыт та қас қағым:
Осы жолды келесі жыл бітірем,
Өткен жылы бастадым.
Бір шекесін сәл көтеріп піл тұрды.
Менің жаным, шыбын болсаң — шыға қал:
Алған демді былтырғы
келесі жыл шығарам.
Ей, кеңкелес, саған адам тең келмес,
Мас боп, кенет айыққаның бір түрлі
Мешін жылы көмейіңе төңкер, дос,
толтырылған бокалыңды былтырғы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Егіз шумақтар

  • 0
  • 0

Аяқ екеу,
Ақыл жалғыз, қатем мың –
Барлығын да өмірге өзім әкелдім.
Жігіт болдым.

Толық

Уақыт жоқ, уақыт жоқ өлуге

  • 0
  • 0

Уақыт жоқ, уақыт жоқ өлуге,
Айналмайды, айналмайды бал уға.
Жанған оттың хақысы жоқ сөнуге,
Болса да еркі шикі қидың жануға.

Толық

Өтеді бар жаңалық мен арқылы

  • 0
  • 0

Өтеді бар жаңалық мен арқылы,
жоқ бірақ шын жаңаның болар түрі;
кей күндер маған сыймай өтіп жатыр,
қаламын кей сағаттан мен артылып.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер