Өлең, жыр, ақындар

Дидактика

  • 27.09.2021
  • 0
  • 0
  • 934
Қырқа, төбе, қыраттар,
Көтермеңдер иықты,
біз көргенбіз,
Көргенбіз
Сендерден де биікті,
Шаңқай түстің шағында
бастан бөрік құлап бір,
біз көргенбіз,
Көргенбіз
Шырқауларды шың атты!
Мықтысың ба сен де, Емен,
Жықпады деп жел мен құз,
Жел өтінде тұрғанның
талайларын көргенбіз.
Қаттылықты мақтан етпе, қара тас,
тастың-дағы жарылғанын көргенбіз.
Мықты болсаң, сол тасты сен тебіренгіз
Не көрмедік сенімен біз,
біз бәрін де көргенбіз.
Көп салғанда кісіге іс,
Қырғи көңіл, қыңыр бас,
Кісі болсаң — түсініс,
итім болсаң — ырылдас.
Дәрменсіз деп біреуді
Күйін, күйін — еркінде.
Күйген сайын сен тілдеп
Мен күлемін селкілдеп!
Жасылмын деп жасанба
Жапырақ
Әй, жапырақ.
Жігіт, жаспын деп қағынба сен де көп:
Күн — өтпелі,
дүние деген — дөңгелек...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмірбаян

  • 0
  • 0

Асықты адам —
тамыр теуіп тасып қан,
тағатсыз ғып,
қанатсыздық жасытқан.

Толық

Мұздыбай қарт

  • 0
  • 0

Қара еменнің басына мұздақ тұрып қалыпты —
күн көзінде сол мұздақ құбылып тұр, жанып тұр.
Табиғат — бай, мұзы да көп қырлы ғой, көп қырлы,
мұзға қарап көп қырлы Мұздыбай қарт жөткірді.

Толық

Жалқы досым, келсе мені шын ұққың...

  • 0
  • 0

Жалқы досым, келсе мені шын ұққың:
Менің дағы көп мінім бар, жаным бар.
Көкірегімнен көре қалсаң бір ұшқын
Үрлеңдер де маздатыңдар, жағыңдар.

Толық

Қарап көріңіз