Өлең, жыр, ақындар

Дидактика

  • 27.09.2021
  • 0
  • 0
  • 852
Қырқа, төбе, қыраттар,
Көтермеңдер иықты,
біз көргенбіз,
Көргенбіз
Сендерден де биікті,
Шаңқай түстің шағында
бастан бөрік құлап бір,
біз көргенбіз,
Көргенбіз
Шырқауларды шың атты!
Мықтысың ба сен де, Емен,
Жықпады деп жел мен құз,
Жел өтінде тұрғанның
талайларын көргенбіз.
Қаттылықты мақтан етпе, қара тас,
тастың-дағы жарылғанын көргенбіз.
Мықты болсаң, сол тасты сен тебіренгіз
Не көрмедік сенімен біз,
біз бәрін де көргенбіз.
Көп салғанда кісіге іс,
Қырғи көңіл, қыңыр бас,
Кісі болсаң — түсініс,
итім болсаң — ырылдас.
Дәрменсіз деп біреуді
Күйін, күйін — еркінде.
Күйген сайын сен тілдеп
Мен күлемін селкілдеп!
Жасылмын деп жасанба
Жапырақ
Әй, жапырақ.
Жігіт, жаспын деп қағынба сен де көп:
Күн — өтпелі,
дүние деген — дөңгелек...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тамшы

  • 0
  • 0

Құм – жалаңаш жатыр еді, обал-ақ:
Қарауытып дір-дір етті дөң, алап.
Тамшы, тамшы келеді әне домалап,
Көк бұлтының бар сезімін тонап ап.

Толық

Өмір

  • 0
  • 0

Өмір, өмір, өмір деген – бір ғажайып бәйтерек,
Бәйтерекке түн де керек, күн де керек, ай керек.
Сол теректі паналаған балапансың сары ауыз,
Сол теректе өткен тірлік – әрі шындық, әрі аңыз.
Сол Теректің күн жағында – көктеменің шуағы,
Сол теректің көлеңкесі – қарлы боран қояды,
Сол теректің бір басына екі тағдыр ұялап,
Екі тағдыр – мәңгі-бақи адалдық пен қиянат.

Толық

Өз көзіммен

  • 0
  • 0

Жер,
Көк аспан,
Күн жанып тұр сұрапыл –
тіршіліктің үш негізі бұл берік.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер