Өлең, жыр, ақындар

Ұршық пен домбыра

  • 27.09.2021
  • 0
  • 0
  • 1031
Жіп иірді ол толғанып,
Қолында — сол бір ұршық.
Домбырамды қолға алып,
Мен — күй шерттім ыңырсып.
Қартайды анам — толды ұршық
Саусағынан әл кетіп.
Сыршыл жан боп көлгірсіп,
Мен отырмын әндетіп.
Айларды ұршық иіріп,
Жыл жасайтын секілді.
Домбыра ше?
Бәрінен
Мұң жасайтын секілді.
Ұнатады көп санды
заманымыз деп біздің:
Күйдің тоғыз пернесін
жиырма бірге жеткіздім.
Ал ұршық ше?
баяғы,
сол баяғы зырылы:
Өтіп жатқан білдіртпей
Уақыт сынды ұлы ұры.
Анам шөгіп барады,
Ұршық толып келеді,
Бар ғұмыры анамның
жіпке айналды себебі.
Барған сайын құныс бел,
қусырылып барады:
Барын беред ұршыққа ол,
Ал мен күйден — аламын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күндер

  • 0
  • 0

...Осынау бір жер бетіне
Қараймын ғой тербетіле.
Қабатына ғасырлардың
Жасырған ой, жасырған мұң,

Толық

Кезектесіп бір қуаныш, бір қайғы...

  • 0
  • 0

Кезектесіп бір қуаныш, бір қайғы,
Бірі сипап, бірі жанды тырнайды.
Бірі жыртып, бірі жамап кеудемді.
Осы жасқа аман-есен келгем-ді...

Толық

Баурына ап тау мен қырды түн қызғанды...

  • 0
  • 0

Баурына ап тау мен қырды түн қызғанды,
Тыныштық талды айнала қамады кеп.
Теңізде ашық жатқан жұлдыздарды
Толқындар ұмтылады жабамын деп.

Толық

Қарап көріңіз