Өлең, жыр, ақындар

Түнгі аспан

Түңіреніп түскен кезде сен еске
Білмейтіндей кеткеніңді келмеске
Тірі пенде маған көмек бере алмас
Бере алмайды маған ешкім кеңес те

Кездерімде сезімдерден нұр тұңған
Қарайлаймын мен өзіңе сыртыңнан
Сыртым бүтін жүргенменен, мен қалай?
Көрсетейін жүрегімді жыртылған

Көңіл айтып жүрегіме мұнды аспан
Жүзіңді аңсап жұлдыздармен ұштасқан
Әлі есімде біздер жүрген сол көше
Нәзік қолың меніменен ұстасқан

Ғажап еді сол кездегі түнгі аспан
Сылдыр күлкің өміріме үн қосқан
Сен кеткен соң сол көшемен бір жүріп
Түңгі аспанмен өзің жайлы сырласқам

Разы болам(-ын) мені осылай сынаса
Түнгі аспанға сырды шерттім, мұңды аша
Айсыз қалған оның да бір мұңы бар
Жалғыз қалып меніменен оңаша

Қиылған Ай болушы еді сырғаңдай
Түнгі аспанға Ай болып сен туғандай
Бұл күндері жұлдыздарға қарасам
Сені маған елестетіп тұрғандай



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз