Өлең, жыр, ақындар

Қоңыр жел

  • 18.10.2021
  • 0
  • 0
  • 1914
Әндетіп құстар келгенде,
Қонғанда көлдерге,
Сені аңсап шықтым белдерге,
Емілден ескен қоңыр жел!

Қайырмасы:
Анамның әлдиі,
Даламның ән­-күйі,
Емілден ескен қоңыр жел!

Таң атып тұнық кеудемде,
Көктемді көргенде,
Жанымды желпі шерменде,
Емілден ескен қоңыр жел!

Қайырмасы.

Бұрымын гүлдер өргенде,
Жалықпа тербеуге.
Жүрегім саған шөлдеуде,
Емілден ескен қоңыр жел!

Қайырмасы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аялдай кет...

  • 0
  • 0

Өлдім демес ертеңіне сенген ер,
Туғаннан соң өле білу – ол да өнер.
Сусып түскен сақинадай саусақтан,
Сағым­ғұмыр сөнерінде дөңгелер.

Толық

Ойға батып...

  • 0
  • 0

Білем де тірліктің бір тоқырарын,
Опынып ойға батып отырамын;
Қойылар қандай күйде құлпытасым,
Бұйырар қай қиырдан топырағым?

Толық

Екі елге бірдей

  • 0
  • 0

Манастың ата жұртында
Өзіңсің таудай бір тұлға.
Еңіреп туған ер Түкем,
Қазақ пен қырғыз ұлтында.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар