Өлең, жыр, ақындар

Еске түсірейікші

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1992
Тұнжырап жүруші еді дана жүздер,
(Қасірет көңілдерге салады іздер).
Қайысты қабырғасы қалың елдің,
Соларды көріп өскен бала - біздер.
Батысқа қариялар құлақ түріп,
Сұм соғыс сөндірді сан шырақты үріп.
Бір жесір бір жесірге көңіл айтты,
Қайғыдан өзі егіле жылап тұрып.
Оқудан кеш қалғанын сезіп кей күн,
(Ол кезде «Әліппе» көп кезікпейтін).
Сандықтан әке хатын алып шығып,
Көз ілмей әпкем таңға ежіктейтін.
Бәрі есте: көзден талай жас парлатып,
Өстік қой қиындыққа жастан қатып.
Пір тұтсақ сол кез дәннің бір түйірін,
Жүрміз-ау қазір нанды аспанға атып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қырық бесінші жыл

  • 0
  • 0

Түнеріп сол күндерде тұрды аспаным,
(Таяғы тағдырдың ұрмас бәрін).
Қарсы алдым балалармен қатар барып,
Әкемнің жаудан қайтқан құрдастарын.

Толық

Жырға наз

  • 0
  • 0

Ұзақ таңға ілінбейді көзім бір,
Жалған емес, шын ақиқат сөзім бұл.
Бала күннен сырлас болған, өлең-дос,
Енді ұятқа қалдырсаң да, өзің біл.

Толық

Дендер

  • 0
  • 0

Қай Дендер, мына Дендер, Дендер, Дендер,
Алдыңнан құба бел боп көлденеңдер.
Жайықтан aт суарып, бір желпінді-ау,
Жорықтан жау түсіріп келген ерлер!

Толық

Қарап көріңіз