Өлең, жыр, ақындар

Ізгілік нышаны

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 3435
Іні өседі ағасына сүйеніп,
Көкірегінен күмбір-күмбір күй өніп.
Бірін-бірі қолдап-қорғап жүретін,
Аға-ініге басымызды иелік.
Балдың дәмін білмейсің ғой, жемесең,
(Бір тың теңеу таппадың ба деме сен).
Бір үлкен іс тындырғандай боламын,
Сүрінгенді қолтығынан демесем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адамда...

  • 0
  • 0

Атар-ау алдан жарық таңымыз,
Үйқылы-ояу жатқапдаймыз әлі біз.
Көпті көрген қариялар не дейді,
Қалай болып бара жатыр халіміз?

Толық

Өлең маған өкпелі...

  • 0
  • 0

Белгісіз ғой енді қанша тұрмағым,
Жетті, жетті осы сайран құрғаным.
Өспеген соң жаңа гүлдер, жас гүлдер,
Солғын тартып бара жатыр жыр-бағым.

Толық

Маңдайымыз терлемей...

  • 0
  • 0

Дейміз әркез: байымайды ел неге,
Кілті мұның көктеме, әлде, жерде ме?
Күн көрістен қажып жүрген халқымыз,
Белшесінен батар қашан теңгеге.

Толық

Қарап көріңіз