Өлең, жыр, ақындар

Өзінді осы жерден көрген едім

  • 06.11.2021
  • 0
  • 0
  • 380
Өзінді осы жерден көрген едім,
Өрмелеп тасым тұрған өрге менің.
Бақыттан бұлдыраған көздеріме
Теңселіп кетіп еді жер дегенің.
Қысылдым, еркін жүрер жол тарылып,
Тіреліп кірпігіме шалқар үміт.
Айрылған кемедей бір бағытынан
Тербеліп тұрып қалғам, аңтарылып.
Жұлдызым жанғандай көз қарасымда,
Айналып бара жаттың дара шыңға.
Бір түрлі күнәдан пәк хал кешіп ем,
Тұрғандай өң мен түстің арасында.
Сен болып әйнегіммен ай қараған,
(Ай мені байқаса да, байқамаған).
Жалт еткен жанарымнан, беу, дүние-ай,
Сол бір сәт соғар ма екен қайта маған?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сезіміме сеуіп сәуле таң үміт

  • 0
  • 0

Сезіміме сеуіп сәуле таң үміт,
Жарық аспан жасырады арлы айды.
Келмедің ғой... күтуден көп жалығып,
Жасыл тауым сағынышпен сарғайды.

Толық

Кереңдік

  • 0
  • 0

Естуімше ел оны «есті» дейді,
Ескермеген, есірік, еш дүлейді.
Сыбырлағын, мейлің сен, айқайлағын,
Құлағы оның ештеңе естімейді...

Толық

Ескі досым, көрмесең көрме мені

  • 0
  • 0

Ескі досым, көрмесең көрме мені,
Көп нәрсеге бұл көңіл көнген еді.
Осып түсер бетіңе бір сөз айтсам,
Қыршаңқы аттай туларсың кермедегі.

Толық

Қарап көріңіз