Өлең, жыр, ақындар

Өзінді осы жерден көрген едім

  • 06.11.2021
  • 0
  • 0
  • 395
Өзінді осы жерден көрген едім,
Өрмелеп тасым тұрған өрге менің.
Бақыттан бұлдыраған көздеріме
Теңселіп кетіп еді жер дегенің.
Қысылдым, еркін жүрер жол тарылып,
Тіреліп кірпігіме шалқар үміт.
Айрылған кемедей бір бағытынан
Тербеліп тұрып қалғам, аңтарылып.
Жұлдызым жанғандай көз қарасымда,
Айналып бара жаттың дара шыңға.
Бір түрлі күнәдан пәк хал кешіп ем,
Тұрғандай өң мен түстің арасында.
Сен болып әйнегіммен ай қараған,
(Ай мені байқаса да, байқамаған).
Жалт еткен жанарымнан, беу, дүние-ай,
Сол бір сәт соғар ма екен қайта маған?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қайтемін

  • 0
  • 0

Қайтемін
Ойда жоқта мен сені сүйіп қалдым, қайтемін,
Жоқ бұрынғы мінезім, тұйықталдым, қайтемін?
Қанипа Бұғыбаева

Толық

Суретім

  • 0
  • 0

Көзге ілінбес бұл да өмірдің сынағы,
Талғамымды кімдер қалай ұғады?
Өз суретім өзіме ылғи ұқсамай,
Қолыма алсам басқа болып шығады.

Толық

Адам – ағын, толқынды заман – арна

  • 0
  • 0

Адам – ағын, толқынды заман – арна,
Күн көтеріп уақыт барады алға.
Тізгін тартып, қайрылып қарамайды,
Үкім айтып үстінен қарағанға.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар