Өлең, жыр, ақындар

Кеш біліппін

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2105
Шырмалып шылбырына ескіліктің,
Мен сенің қадіріңді кеш біліппін.
Кетті ғой жанарымнан жас та ытып,
Тұрғандай құлағыма естіліп мұң.
Дедім-ау: «Көйлегің көк, тоқ тамағың,
Сондықтан маған қояр жоқ талабың».
Еленбей махаббатың жүрседағы,
Сен бірақ кек қаруын оқтамадың.
Мен кейде кетуші едім "тайып беріп..."
Мұнымды жүрмедің сен айып көріп.
Жұмысың бастан асып жатсадағы,
Сәбидей аялаушы ең бәйек болып.
Мен қалдым, сені алысқа аттандырып,
Атпайды бұрынғыдай ақ таң күліп.
Мен үшін жаралған жан екеніңді,
Отырмын бүгін тағы хаттан біліп.
Қалса да назардан тыс, жасымаған,
Нәрімен махаббаттың асыраған.
Жігіттер, көбіне біз сезбейміз ғой,
Жүргенін жанымызда асыл адам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мерейлі мекен

  • 0
  • 0

Басыма ойлар келіп ала-құла,
Жүргенде жыр ілікпей қаламыма.
«Қарағым, аунап-қунап қайтсаңшы» деп,
Болады шақырғандай дала мына.

Толық

Өлең маған өкпелі...

  • 0
  • 0

Белгісіз ғой енді қанша тұрмағым,
Жетті, жетті осы сайран құрғаным.
Өспеген соң жаңа гүлдер, жас гүлдер,
Солғын тартып бара жатыр жыр-бағым.

Толық

Әнші Жұмағаным Рахимова

  • 0
  • 0

Қазақтың бұлбұл қызы Күләш еді,
Күләштің бұлбұлдығы рас еді.
Жайықтың жағасында сайрасын деп,
Аманат еткен шығар, сірә, сені.

Толық

Қарап көріңіз