Өлең, жыр, ақындар

Кеш біліппін

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2147
Шырмалып шылбырына ескіліктің,
Мен сенің қадіріңді кеш біліппін.
Кетті ғой жанарымнан жас та ытып,
Тұрғандай құлағыма естіліп мұң.
Дедім-ау: «Көйлегің көк, тоқ тамағың,
Сондықтан маған қояр жоқ талабың».
Еленбей махаббатың жүрседағы,
Сен бірақ кек қаруын оқтамадың.
Мен кейде кетуші едім "тайып беріп..."
Мұнымды жүрмедің сен айып көріп.
Жұмысың бастан асып жатсадағы,
Сәбидей аялаушы ең бәйек болып.
Мен қалдым, сені алысқа аттандырып,
Атпайды бұрынғыдай ақ таң күліп.
Мен үшін жаралған жан екеніңді,
Отырмын бүгін тағы хаттан біліп.
Қалса да назардан тыс, жасымаған,
Нәрімен махаббаттың асыраған.
Жігіттер, көбіне біз сезбейміз ғой,
Жүргенін жанымызда асыл адам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ағама

  • 0
  • 1

Қос жүрек бір-біріне табынысты,
Мен мұнда, сен ауылда - сағыныстық.
Алыстан аңсап, шаршап келгенімде,
Алдымнан күліп шыққан шағың ыстық.

Толық

Нәсіпқали Сисатовқа

  • 0
  • 0

Көңілімнің айдынына қаз қонып,
Өз-өзімнен жүрем кейде мәз болып.
Өмірімнің күзі кіріп тұрса да,
Қас қағымда қалғандайын жаз келіп.

Толық

Сағыныш

  • 0
  • 0

Таң қалар жерін алғаш басқан адам,
Мен жиі болып тұрам астанада.
Сонда да туған ауыл орны бөлек,
Мұны адам ұқпайды екен жаста ғана.

Толық

Қарап көріңіз