Өлең, жыр, ақындар

Үнсіз тынып уақытқа кеткен есем

  • 06.11.2021
  • 0
  • 0
  • 447
Үнсіз тынып уақытқа кеткен есем,
Есем кетсе, көктеммен көктемес ем.
Тіл қатпаймын, күлмеймін, үндемеймін
Көңілім қалып, бір досқа өкпелесем.
Бойлап өспес жылусыз, күнсіз балаң,
Кім емдейді, жүректі бұл сыздаған.
Тасқан көңіл тез қайтып арнасына,
Неге екенін білмеймін, үнсіз қалам.
Тау мүжіліп, о, қанша бұлақ ақты,
Өкінішпен кей таңым жылап атты.
Неге өкпелеп қалдың деп, үнсіз кетсем,
Үнсіздіктің сырын дос сұрамапты.
Уақыт берер мен үшін жауапты ерек,
Кеңдік керек, ұшуға қанат керек.
Бөлсе мейлі, шет қағып, елім анам,
Анасынан кете ме, бала өкпелеп...
Қайталаған шыңдағы шынар әнін,
Үкілеген үміті ем бір ананың.
Білгің келіп сырымды о, туған ел,
Үнсіз кетсем, себебін сұрамағын.
Ояу ойға жыр дәнін сепсем өнер,
Өмірімді сенбесең, тексере бер.
Еркеліктен өкпелеп жатыр дерсің,
Бір күні елім, мен үнсіз кетсем егер...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сәби-қар

  • 0
  • 0

Қар жауып тұр, қарашы, қар жауып тұр,
Ақ қанатты аспаннан ар жауып тұр.
Көкпен жердің арасы ақпандағы,
Тазалықпен тұрғандай жалғанып бір.

Толық

Ас беріп жатыр

  • 0
  • 0

Ас беріп жатыр,
«аруақ» үшін елімде,
Айып етпе, келіп тұр аз сөз көңілге.
Аға, маған алқа бермей, қамшы бер,

Толық

Туған үйім, аңсап келдім тұрағым

  • 0
  • 0

Туған үйім, аңсап келдім тұрағым,
Жетпей жүрсе, шалғай жақтан бір әнім.
Орыныңды әрең тауып, жер болған,
Жұртыңда мен отыра қап, жыладым...

Толық

Қарап көріңіз