Өлең, жыр, ақындар

Үмітімді «жартастан» неге үзбеймін

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 396
Үмітімді «жартастан» неге үзбеймін,
Өз дертімнен дауылды ем іздеймін,
Сездірмеген сыртынан, сырын жұмбақ,
Тұман басқан кешкі бір теңіздеймін.
Табиғатпен осынау егіз деймін,
Өз ішімнен үңіліп, кен іздеймін.
Ризамын, туған ел, шыққан күннің –
Шуағынан емізбе, еміз, мейлің.
Түйін болып туғандай жыр анадан,
Құйын болып қуғандай құла далам.
Аузын ашқан шырылдап балапандай,
Сыбағамды мен кімнен сұрап алам?
Әйнегімнен кіреді түтіндей мұң,
Біреу үшін нүкте емес, үтірдеймін.
Келетұғын екінші өмірімді ап,
Ертеңім бар, соған да, «шүкір» деймін.
Күн ойланам, жыр жайлы түн ойланам,
Жел - өсекпен несіне ылайланам.
Басына бақ жетпеген кезде адамның,
Беріпті ғой, берерін құдай маған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үмітіңді өмірден үзбе, күнім

  • 0
  • 0

Үмітіңді өмірден үзбе, күнім,
Ұмытылған қырлардың ізде гүлін.
Көктем болып жүрсең сен, көздеріңе
Көрінбей ме құлпырып күзгі өңірің.

Толық

Адамзатпен адаммын бір туысқан

  • 0
  • 0

Адамзатпен адаммын бір туысқан,
Туысқанға болады күлкі дұшпан.
Қайран елім! Айыпсыз аққулардай,
Атылған оқ дауысынан үркіп, ұшқан...

Толық

Мен сені күтіп, іздедім

  • 0
  • 0

Мен сені күтіп, іздедім,
Келер деп бірге көктеммен.
Үміттің жібін үзбедім,
Жылдарым жылжып өткенмен.

Толық

Қарап көріңіз