Өлең, жыр, ақындар

Үмітімді «жартастан» неге үзбеймін

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 376
Үмітімді «жартастан» неге үзбеймін,
Өз дертімнен дауылды ем іздеймін,
Сездірмеген сыртынан, сырын жұмбақ,
Тұман басқан кешкі бір теңіздеймін.
Табиғатпен осынау егіз деймін,
Өз ішімнен үңіліп, кен іздеймін.
Ризамын, туған ел, шыққан күннің –
Шуағынан емізбе, еміз, мейлің.
Түйін болып туғандай жыр анадан,
Құйын болып қуғандай құла далам.
Аузын ашқан шырылдап балапандай,
Сыбағамды мен кімнен сұрап алам?
Әйнегімнен кіреді түтіндей мұң,
Біреу үшін нүкте емес, үтірдеймін.
Келетұғын екінші өмірімді ап,
Ертеңім бар, соған да, «шүкір» деймін.
Күн ойланам, жыр жайлы түн ойланам,
Жел - өсекпен несіне ылайланам.
Басына бақ жетпеген кезде адамның,
Беріпті ғой, берерін құдай маған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалғыз қайық

  • 0
  • 0

Қамшылаған өкпек желдің өтінде
Жағалауға шағала боп жетуге
Жалғыз қайық келе жатыр қалтылдап
Көкшіл шәйі, бұйра толқын бетінде...

Толық

Алдадың... оңашаға алып қаштың

  • 0
  • 0

Алдадың... оңашаға алып қаштың,
Күн іздеп арасынан жарық тастың.
Кешпеймін, есім барда кеше алмаймын,
Бақытты етіп сені жарытпаспын.

Толық

«Ертең»- ертең деп жүріп, күн өтерін білмедім

  • 0
  • 0

«Ертең»- ертең деп жүріп, күн өтерін білмедім,
Сақтай білмес, сұлуды күң етерін білмедім.
Өмір деген «кезекті» кәрілікке көнбейтін,
Көңіл деген, көктемгі гүл екенін білмедім.

Толық

Қарап көріңіз