Өлең, жыр, ақындар

Үмітімді «жартастан» неге үзбеймін

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 434
Үмітімді «жартастан» неге үзбеймін,
Өз дертімнен дауылды ем іздеймін,
Сездірмеген сыртынан, сырын жұмбақ,
Тұман басқан кешкі бір теңіздеймін.
Табиғатпен осынау егіз деймін,
Өз ішімнен үңіліп, кен іздеймін.
Ризамын, туған ел, шыққан күннің –
Шуағынан емізбе, еміз, мейлің.
Түйін болып туғандай жыр анадан,
Құйын болып қуғандай құла далам.
Аузын ашқан шырылдап балапандай,
Сыбағамды мен кімнен сұрап алам?
Әйнегімнен кіреді түтіндей мұң,
Біреу үшін нүкте емес, үтірдеймін.
Келетұғын екінші өмірімді ап,
Ертеңім бар, соған да, «шүкір» деймін.
Күн ойланам, жыр жайлы түн ойланам,
Жел - өсекпен несіне ылайланам.
Басына бақ жетпеген кезде адамның,
Беріпті ғой, берерін құдай маған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Соңғы түйір

  • 0
  • 0

Соңғы түйір,
түбін қағып қалтаның,
Табу үшін таңғы ас, тәңір талқанын.
Медалі бар қайырсұрап отыр қарт,

Толық

Анаң сенің болады қатал қашан

  • 0
  • 0

Анаң сенің болады қатал қашан,
Ант берерсің күніне Отанға сан.
Мазам кетіп бір түрлі алаңдаймын,
Аптасына бір рет хат алмасам.

Толық

Бала емізіп отыр ана

  • 0
  • 1

Бала емізіп отыр ана, ойын бөлмей басқа түк,
Бұл минуттан басқалардың көксегені бос бақыт.
Бала емізіп отыр ана, бір өмірді алға алып,
Мейірімі күн нұрындай махаббатқа жалғанып!

Толық

Қарап көріңіз