Өлең, жыр, ақындар

Қос шумақ

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2309
Мерзімін уәделі істің кешіктіріп,
Мезгілсіз мазалама, есікті ұрып.
Айналса болмас па еді азаматтан,
Айтарын бір-ақ айтар, кесіп тұрып.
Жүргем жоқ төбелес, не ұрыс тілеп,
Жұмыс бер! Жігітпін ғой құрыш білек.
Арманның асқарына алып шығар,
Адамды әр уақытта дұрыс тілек.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлең маған өкпелі...

  • 0
  • 0

Белгісіз ғой енді қанша тұрмағым,
Жетті, жетті осы сайран құрғаным.
Өспеген соң жаңа гүлдер, жас гүлдер,
Солғын тартып бара жатыр жыр-бағым.

Толық

Аманат

  • 0
  • 0

Жылдар, жылдар шарқайрақтай зырлаған,
Күш-қуатты бірте-бірте «ұрлаған».
Алыстатып жастық шақтың ауылын,
Кәрілікке жақындатқан бір қадам.

Толық

Тура келем

  • 0
  • 0

Тура келем, оңға-солға бұрылмай,
Әз әзілдің «қақпанына» ұрынбай.
Еске аламын бұлдыр бала кезімді,
Енесінен ерте айырған құлындай.

Толық

Қарап көріңіз