Өлең, жыр, ақындар

Зиратта

  • 12.07.2018
  • 0
  • 0
  • 4197
Жамылып иығына түбіт шәлі,
Кетерде көше кездің қимай әлі.
Тыншып бір топырақта жатыр екен,
Келгенде зираттағы жанның бәрі.
Әркімнің жүрдің оқып қабір тасын,
Қара жер, бізді өстіп жаңылтасың.
Зиратқа айырыларда неге келдің,
Беу, жаным, неге жанды ауыртасың.
Ойыма түсті сол кеш зираттағы,
Өлім — хақ, ол қандайды қиратпады.
Қабырдың қақ ортасын басып тұрып,
Сүйіскен сүйгеніңмен қибат тағы.
Болса да күн кешкіріп, бізге бейуақ,
Көрінді көрікті боп көзге жан-жақ.
Өмірге құшақтасып жүріп кеттік,
Жата бер, ескі дүние — киелі аруақ.

1929 жыл. Қыркүйек



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұмытсын, көңілім ұмытсын!

  • 0
  • 1

Болар де елең дап - дайын,
Тыңдамай - ақ бұлбұлды.
Білмей - ақ сұлу мән - жайын
Жазар едім бір жырды.

Толық

Гималай

  • 1
  • 0

Ақшалап басын қар көміп,
Аспанның төсін арда еміп,
Анасындай алтын күн,
Сел жіберіп бір жуып.

Толық

Үйде қашан боламын?

  • 0
  • 0

Аяздатып, мұздатып,
Жолға шықтым жолаушы.
Шыққаныммен бұл жолға,
Үйде қашан болам деп,

Толық

Қарап көріңіз