Өлең, жыр, ақындар

Зиратта

  • 12.07.2018
  • 0
  • 0
  • 4157
Жамылып иығына түбіт шәлі,
Кетерде көше кездің қимай әлі.
Тыншып бір топырақта жатыр екен,
Келгенде зираттағы жанның бәрі.
Әркімнің жүрдің оқып қабір тасын,
Қара жер, бізді өстіп жаңылтасың.
Зиратқа айырыларда неге келдің,
Беу, жаным, неге жанды ауыртасың.
Ойыма түсті сол кеш зираттағы,
Өлім — хақ, ол қандайды қиратпады.
Қабырдың қақ ортасын басып тұрып,
Сүйіскен сүйгеніңмен қибат тағы.
Болса да күн кешкіріп, бізге бейуақ,
Көрінді көрікті боп көзге жан-жақ.
Өмірге құшақтасып жүріп кеттік,
Жата бер, ескі дүние — киелі аруақ.

1929 жыл. Қыркүйек



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жазғытұрым

  • 0
  • 4

Ой, балалар, балалар!
Жылы-жылы жел соқты,
Жылғалардан су ақты.
Қаңқыл-қаңқыл қаз кепті,

Толық

Игілік

  • 1
  • 1

Самал жел, шалғын, жапырақ, балаусалы,
Ұшқан құс, жайылған мал, таудағы аңы.
Жапырлап қатар қонған халық пормы,
Ыңыранып жатқан мезгіл жайлаудағы.

Толық

Айдаушы

  • 0
  • 0

Ойдан ойды тудырып,
Толқынды толқын қудырып,
Айдаған бәрін бір өлең;
Тар жүрекке қысылып,

Толық

Қарап көріңіз