Өлең, жыр, ақындар

Зиратта

  • 12.07.2018
  • 0
  • 0
  • 3981
Жамылып иығына түбіт шәлі,
Кетерде көше кездің қимай әлі.
Тыншып бір топырақта жатыр екен,
Келгенде зираттағы жанның бәрі.
Әркімнің жүрдің оқып қабір тасын,
Қара жер, бізді өстіп жаңылтасың.
Зиратқа айырыларда неге келдің,
Беу, жаным, неге жанды ауыртасың.
Ойыма түсті сол кеш зираттағы,
Өлім — хақ, ол қандайды қиратпады.
Қабырдың қақ ортасын басып тұрып,
Сүйіскен сүйгеніңмен қибат тағы.
Болса да күн кешкіріп, бізге бейуақ,
Көрінді көрікті боп көзге жан-жақ.
Өмірге құшақтасып жүріп кеттік,
Жата бер, ескі дүние — киелі аруақ.

1929 жыл. Қыркүйек



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әнші

  • 0
  • 1

Арғынмын, атым Әсет арындаған,
Арындап ән сала ма дарымаған?
Аспанның аясында ән шалқытқан,
Бұлбұлмын, даусы көкте дамылдаған.

Толық

Қызыл әскер өлеңі

  • 0
  • 0

Мылтығымыз оқтаулы
Ел қорғауға.
Қайратымыз сақтаулы
Келген жауға

Толық

Біздің бақша

  • 0
  • 0

Біз жатқан жердің шары өрге қарай,
Кең дала, терең теңіз, таулар талай.
Отаны ұлы Одақтың социалдық,
Ордасы көркем Мәскеу — Кеңес сарай.

Толық

Қарап көріңіз