Өлең, жыр, ақындар

Тыныштық – тынысым

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 344
Планета тынысы –
менің тынысым,
сенің тынысың.
Хабарсыз отырсам кетеді тынышым.
Сенің жұмысың, оның жұмысы,
менің жұмысым!
Күйгендей боласың,
ызадан отқа шын,
Біреудің біреу кеп қатты ұрса қапасын.
Көз жұмып мен қалай отырам,
Өзімнің аман деп Отаным, от басым.
Доссың ба, қолыңды қолыма жалға кел,
Көңілім – кіршіксіз, ақ сүттей таңғы әлем.
Қалайша бақытты болады, білмеймін –
Адамды адамдар өлтіріп бомбамен?!
Жұмыр жер – адамзат тұрағы,
Тыныштық – олардың арманы, ұраны.
Сұм соғыс шықпасын есінен ешкімнің,
Ол жылдың зардабын тартқандар тірі әлі…
Тоқтасын тас жүрек ажал – оқ атысын,
Бұл жырды жаздым мен аналық хат үшін.
Үндемей қалуға хақым жоқ, өйткені –
Уақытқа осынау бар менің қатысым!
Тыныштық – жалғыз-ақ, жалғыз-ақ тілегім,
Әлемге алаң боп, елеңдеп жүремін.
Бір жерде өрт шықса, ұшады шырылдап
Достықтың құсындай қарлығаш – жүрегім…
Планета тынысы – менің тынысым, сенің тынысың,
Ізгі ойлы адамзат – жаны бір туысым.
Апаттан, ажалдан әлемді қорғау да –
Сенің жұмысың, оның жұмысы, менің жұмысым!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аспанменен, жерменен, теңізбенен

  • 0
  • 0

Аспанменен, жерменен, теңізбенен,
Өмір сүрер өзіңді егіз деп ем.
Егізімді шарқ ұрып іздемесем,
Ешбір жан жоқ мені ойлап, мені іздеген!

Толық

Өңімде ойлап, түсімде көрем

  • 0
  • 0

Өңімде ойлап, түсімде көрем,
Еңсемді басып қорғасындай жыр.
Өзіңе деген ішімді өртеген,
Өмір ме екен, шөл басылмай жүр.

Толық

Жоғалдың қайда таңғы айым

  • 0
  • 0

Жоғалдың қайда таңғы айым,
Тартты екен сені думан қай?
Жазуға толып маңдайым,
Тағдырым тасқа туғандай.

Толық

Қарап көріңіз