Өлең, жыр, ақындар

Сылаң белдер сіміріп бір күйді алау

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 427
Сылаң белдер сіміріп бір күйді алау,
Сусып төмен түсіпті ақ желегі.
Таза ауадан майда қоңыр бұйралау,
Көктем иісі келеді...
Күн төбеден бала қаздай тұр күліп,
Тамыры иіп жатыр босап тау-қырат.
Тас-бұлақтың жағалары жыртылып,
Толқын жатыр жамырап.
Қиял-ойды бөлмей бөлек ешбір үн,
Қайнап жатыр жер ошақта от құман.
Айсыз аспан көктем күтіп кешқұрым,
Сіміреді ақ тұман...
Шулы дүние жастық жайлы толғайды ән,
Жалаңаш тұр, жасау күткен шырын бақ.
Көктем құсын шақырады шалғайдан,
Боз торғайлар шырылдап...
Бір күйге еніп тірлік түгел жаңадан,
Желкілдейді жердің әппақ желегі.
Көкірекке көкшіл аспан ауадан,
Көктем иісі келеді...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалғыздық жыры

  • 0
  • 0

Үміт алдап, әурелейді ой алдап,
Ой-қиялды айту қиын баяндап.
Тықылдаған жүрісінен уақыттың,
Ажалыма жақындаймын аяңдап...

Толық

Қиялымнан тартқандай көкпар ағын

  • 0
  • 0

Қиялымнан тартқандай көкпар ағын,
Ақтарамын, таулардың көк парағын.
Сағымданған дарияның құшағына,
Шомылғым кеп, үздігіп көп қарадым.

Толық

Құштарлық

  • 0
  • 0

О, қаншама жолдарды басып өттім,
Ізін көрдім іздерден қасіреттің.
Осынау бір өмірде мен өзіме
Бар адамды келеді ғашық еткім.

Толық

Қарап көріңіз