Өлең, жыр, ақындар

Сылаң белдер сіміріп бір күйді алау

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 400
Сылаң белдер сіміріп бір күйді алау,
Сусып төмен түсіпті ақ желегі.
Таза ауадан майда қоңыр бұйралау,
Көктем иісі келеді...
Күн төбеден бала қаздай тұр күліп,
Тамыры иіп жатыр босап тау-қырат.
Тас-бұлақтың жағалары жыртылып,
Толқын жатыр жамырап.
Қиял-ойды бөлмей бөлек ешбір үн,
Қайнап жатыр жер ошақта от құман.
Айсыз аспан көктем күтіп кешқұрым,
Сіміреді ақ тұман...
Шулы дүние жастық жайлы толғайды ән,
Жалаңаш тұр, жасау күткен шырын бақ.
Көктем құсын шақырады шалғайдан,
Боз торғайлар шырылдап...
Бір күйге еніп тірлік түгел жаңадан,
Желкілдейді жердің әппақ желегі.
Көкірекке көкшіл аспан ауадан,
Көктем иісі келеді...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жол үстіндегі бейтанысқа

  • 0
  • 0

Көздерінің тереңіне сыр бүгіп,
Мүлт кетпейтін мергендігін білдіріп.
Жайғасып ап автобустың ішінде,
Әңгіме айтып отыр қызға бір жігіт.

Толық

Он төртім бе, он бесім бе, беймәлім

  • 0
  • 0

Он төртім бе, он бесім бе, беймәлім,
Сүю жайлы алғашқы рет ойладым.
Өте шықса құрбы бала ысқырып,
Жүгіруші ек қарсы алдына айнаның.

Толық

Сұлу емен жұртты өзіне қаратқан

  • 0
  • 0

Сұлу емен жұртты өзіне қаратқан,
Бір сөз айттың, болып маған қарап, таң.
«Мүсініңді былш-былш ұрып балшықтан –
Жасағандай ерініп бір жаратқан».

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар