Бұлбұл, сенің әнің маған белгілі

Бұлбұл, сенің әнің маған белгілі,
Әнің сенің жасыл бақша, жер гүлі.
Саған таңсық емес сонша, сеземін,
Қырандардың аспандағы ерлігі.
Шертші маған ей, жігітім, басқа күй,
Сілкіп көңіл, қайнасыншы баста ми.
Қараймын мен әрбір атқан таңыма,
Көзіменен еш кінәсіз жас сәби.
Бұлақ, сенің маған аян ғашығың,
Сырың жоқ қой, жаға-жайдан жасырын.
Жүгіріп сен асығасың көруге
Теңіздердің аласұрған ашуын.
Бел-төбелер, маған аян көптігің,
Аласасың, басыңда қар жоқ бүгін.
Мойыныңды қанша көкке созғанмен
Көре алмайсың Асқар таудың шоқтығын.
Айтшы маған, ей, әнші құс басқа әнді,
Көкірегіңнен көрсет көкшіл аспанды.
Жымисын бір түнгі көктен жұлдыздар,
Ай арудың нөкеріндей шашбаулы.
Бәрі-бәрі мәңгілікке асығып,
Бір-бірінің осалдығын жасырып.
Өмірде осынау құра берсін салтанат,
Бір-бірінің бағаларын асырып...

---