Өлең, жыр, ақындар

Мерейлі мекен

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2262
Басыма ойлар келіп ала-құла,
Жүргенде жыр ілікпей қаламыма.
«Қарағым, аунап-қунап қайтсаңшы» деп,
Болады шақырғандай дала мына.
Жалғанда табынарым тұрақтылық,
Жүремін ауыл жаққа құлақ, түріп.
Сағынсам, қайдасың деп тартып кетем,
Достардың машинасын сұрап мініп.
Алтынмен аптағандай өңірді дәл,
Сап-сары егінжайға көңіл құлар.
«Тамырың бізше сенің берік пе?» деп,
Тұрады сынай қарап тобылғылар.
Шалынды көзге үйлер еңістегі,
Барлығы ұмтылғандай көріскелі.
Балалар топ-топ болып бара жатыр,
Малдарды қарсылауға еңістегі.
Кезім бұл жолдарыма гүл егілген,
(Бәсімді бір кісідей білемін мен).
Барлығын емірене сүйіп келем,
Ешкімді жатсынбайтын жүрегіммен.
Ауылым, мені әлдилеп тербетіп ең,
Бұла боп құшағыңда ержетіп ем.
Шаңытып көшелерің жатсадағы,
Табылмас сендей мекен жер бетінен..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қолдай көрші жалғызды

  • 0
  • 0

Бұл тірліктің қарамай оң-солына,
Барды салам жалғыз ұлдың жолына.
Жасым болса, бара жатыр ұлғайып,
Бақыт құсы қашан қонар қолыма?..

Толық

Жарыс

  • 0
  • 0

Тіршілікте ұлы дүбір - жарыс бар,
Меже шіркін бірте-бірте алыстар.
Өмір бойы мақсатына жете алмай,
Өтіп жатыр пенделер мен арыстар.

Толық

Терең мен тайыз

  • 0
  • 0

Біреулер жүр байлығына мақтанып,
Өз-өзінен жарылуға шақ қалып.
Бұл тірліктің құпиясын білсек те,
Kейде айтады бар шындықты ақтарып.

Толық

Қарап көріңіз