Өлең, жыр, ақындар

Немере

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 12113
Мені күнде қуанышқа бөлеген,
Тәй-тәй тұрып келе жатыр немерем.
Күндіз естен, түнде түстен шықпайды,
Тәтті еді, тәтті еді не деген!
Сәл нәрседен жанарына шық тұнып,
Қазірден-ақ алды бізді бұқтырып.
Ата, әже, әке, ана - «төлеңгіт»,
Ол «ханымыз» - құрметтейміз тік тұрып.
Тіл жетпесе, қас-қабақпен ымдайды,
Анау-мынау сылтауыңды ұрмайды.
Көңіліне жақпай қалса бір ісің,
Тегін жатқан «насыбайын» бұлдайды.
Күні кеше жан-жүйемді қозғасын,
Алыс тартып бара жатыр өз балам.
Жаным қазір немеремнің үстінде,
Әсер етпес енді басқа сөз маған.
Кеңшілік кез ұмыт болып бұрынғы,
Үйімізде жаңа тәртіп құрылды.
Осы күні сарай ақын боп кеттім,
«Әміршіге» арнап барлық жырымды!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қаламгермін

  • 0
  • 0

Бурыл тартып бара жатыр самайым,
Тыныш тірлік?!.
Оны қайдан табайын.
«Қағаз жазған қиын жұмыс емес қой»,

Толық

Бейтаныс ару

  • 0
  • 0

Қосылма, қосыл мейлің, еріктісің,
Түседі бірден көзге көрік, мүсін.
Ажары сол арудың тұрады ылғи,
Алматы апортының беріп түсін.

Толық

Сәндібек Әлібековке хат

  • 0
  • 0

Аманмын, сол баяғы қалпымдамын,
Жұмбақ жас - жетпісіңді алқымдадым.
Өлең кеп өзегімді өртегенде,
Шәйнектей газға қойған сарқылдадым.

Толық

Қарап көріңіз