Өлең, жыр, ақындар

Немере

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 12179
Мені күнде қуанышқа бөлеген,
Тәй-тәй тұрып келе жатыр немерем.
Күндіз естен, түнде түстен шықпайды,
Тәтті еді, тәтті еді не деген!
Сәл нәрседен жанарына шық тұнып,
Қазірден-ақ алды бізді бұқтырып.
Ата, әже, әке, ана - «төлеңгіт»,
Ол «ханымыз» - құрметтейміз тік тұрып.
Тіл жетпесе, қас-қабақпен ымдайды,
Анау-мынау сылтауыңды ұрмайды.
Көңіліне жақпай қалса бір ісің,
Тегін жатқан «насыбайын» бұлдайды.
Күні кеше жан-жүйемді қозғасын,
Алыс тартып бара жатыр өз балам.
Жаным қазір немеремнің үстінде,
Әсер етпес енді басқа сөз маған.
Кеңшілік кез ұмыт болып бұрынғы,
Үйімізде жаңа тәртіп құрылды.
Осы күні сарай ақын боп кеттім,
«Әміршіге» арнап барлық жырымды!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түсінікті...

  • 0
  • 0

Кезінде жас жүрегім жалынға бай,
Жайықты жағаладым дамылдамай.
Тығылып тоғайлардың қолтығына,
Отырған кіп-кішкентай ауылдар-ай!

Толық

Шабыт

  • 0
  • 0

Бір үн келіп бозінгендей боздаған,
Семіп қалған сезімімді қозғаған.
Туар жырдың хабаршысы екен ғой,
Өзегімді жарып шығар өз балам.

Толық

Кеш біліппін

  • 0
  • 0

Шырмалып шылбырына ескіліктің,
Мен сенің қадіріңді кеш біліппін.
Кетті ғой жанарымнан жас та ытып,
Тұрғандай құлағыма естіліп мұң.

Толық

Қарап көріңіз