Өлең, жыр, ақындар

Перзенттерім

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 4791
Өкпе айта алман осынау өмірге өзім,
Екі ұлым бар - бар екі қоңыр қозым.
Құшағыма екеуін қысамын да,
Көкжиекке қадаймын көңіл көзін.
Оқырман бар мені де алып тұтқан,
(Жалған айтып, жерім жоқ халықты ұтқан)
Екі ұлымнан кем көрмес өлеңім бар,
Перзентім бар жүректі жарып шыққан.
Сарп етілді жолында жарым жасым,
Белгілі енді бұл күйден арылмасым.
Өлең - менің үшінші перзентім сол,
Ей, екі ұлым, сендердің қарындасың.
Ержетеді, ұлдарым үй болады,
Жақсы болса, табады сый да оларды.
Елік мінез елгезек, өлең қызым,
Сені ойласам көңіліме мұң қонады.
Қалай ғана өзіңді уайымдаман,
Дерегің жоқ ұсынар дайын маған.
Жыр жазбаған ғұмыры жан сияқты,
Ой-теңізде кезім көп қайырлаған.
Оқырманым, ойыңда сұрақ қандай?
Болшы ырза, көңіліңде сызат қалмай.
Жырларымды жабыла оқыса жұрт,
Жақсы жерге болам қыз ұзатқандай...
Бір өзімді бағалап мың дарынға,
Перзенттерім қаумалап жүр жанымда.
Ұлдарымда қалады аты-жөнім,
Бар қазынам қалады жырларымда!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қызғалдақ

  • 0
  • 0

Қыр мені қызықтырып шақырады,
Ол бірақ, қызғалдақсыз тақыр әлі.
Даланы күн құрғатпай кеземін дeп,
Ұлтаны бәтеңкемнің қақырады.

Толық

Ұстазыма

  • 0
  • 1

Шәкірт едім кеудем толы күш-жалын,
Алға тартқан арман жолын нұсқадың.
Кете бардым жүрегіңнен от алып,
Келдідағы бір өзіңе ұқсағым.

Толық

Адресі бар өлең

  • 0
  • 0

Құрметтісі болмадым деп баршаның,
Қарап жүріп, өз-өзіңнен шаршадың.
Ел көзіне еленбей-ақ қойдым деп,
Қабағыңа ұялаттың қанша мұң.

Толық

Қарап көріңіз