Өлең, жыр, ақындар

Самат Сапарұлы елуге толғанда

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2139
Бұл өмірдің көктемі бар, жазы бар,
Содан кейін күз бен қысы тағы бар.
Елу деген жаз бен күздің ортасы,
Тал бойыңнан сан қазына табылар...
Бір қарасам, немерең бар - атасың,
Соны ойнатып, мол қызыққа батасың.
Бір қарасам, жас жігіттей жалаңдап,
Оңға-солға кетіп бара жатасың.
Азаматтың таусылмасын сапары,
Сиремесін достарының қатары.
Қайда жүрсің «сотовыйға» тыным жоқ,
Ойдан-қырдан Саматты іздеп жатады.
Арқаңда бар ауыр салмак, - бүгілме,
Еткен еңбек еленеді түбінде.
Бәрі саған қарап отыр - байқасаң,
Бір әулеттің үлкенісің бүгінде.
Қай кезде де жиын-тойға дайынсың,
Күншілдердің төбесінен жай ұрсын!
Ұл-қызыңның өрісті боп өмірі,
Бәйтеректей жапырағың жайылсын.
He болсшыз елуінде ерінсек,
Кәрілікке осы бастан берілсек.
Біз үшін сен сол бозбала Саматсың,
Қарашаш та әлі жап-жас келіншек!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Уақытты оздырып...

  • 0
  • 0

Өз күшіме сенер-сенбес боп жүріп,
Алыппын ғой уақытты оздырып.
Жырларым да ұсақталып барады,
Отбасы мен ошақ қасын сөз қылып.

Толық

Өлең маған өкпелі...

  • 0
  • 0

Белгісіз ғой енді қанша тұрмағым,
Жетті, жетті осы сайран құрғаным.
Өспеген соң жаңа гүлдер, жас гүлдер,
Солғын тартып бара жатыр жыр-бағым.

Толық

Ұнатам

  • 0
  • 0

Ізет қылып үлкенге тік тұрганды ұнатам.
Аз сөзбенен көп ойды ұқтырғанды ұнатам.
Сыр бүкпейтін досынан ашықтықты ұнатам,
Бәрінен де өмірге ғашықтықты ұнатам.

Толық

Қарап көріңіз