Өлеңім-өмірім.

Өнерім - өлеңім,
Мен ертеңге сенемін.
Ертегідей ғажаптар,
Бола берсін дер едім.

Өлеңім бұл өмірім.
Жазамын мен не көрдім.
Өмір деген жыр – дастан,
Өтті ғой нелер бастан.

Өнер алды қызыл тіл,
Осы тілдің қадірін біл.
Тіл дегенің ақиқаттың ақ жолы,
Ауытқып, ала қашып көрмеді бір.

Ол рас сорымды да , бағымды да,
Тапсам мен - тауып жүрмін тілден ғана.
Тілім бар өткір пышақтай,
Айтамын шындықты мен шыдамай


Сөз дегенің алмас қылыштай,
Шауып түсер бұл басты – ай.
Сөз дегенің жылы сөз,
Жүрекке жақын нағыз дос.

Өлеңім - өмірім,
Таусылмасын тәтті дәмің дер едім,
Ойға батып қиналсам да, қуансам да,
Өлеңіммен мәңгі жасап келемін.
Мені тек түсінетін сен едің.

Сырласым да өзіңсің,мұңдасым,
Шер тарқатып өзіңменен күн кештім.
Айта алмаған жан сырымды адамға,
Жасыра алмай сенімен ғана тілдестім.

Өлеңім өмірімсің сен менің,
Сеніменен бірге өсіп келемін.
Атқан таңмен,батқан кештің,
Тағдырымның куәсі де сен едің.

Өлеңім менің өмірім,
Сені ғана мойындап келемін.
Өлеңмен өлместей ізім қалады -деп,
Мен ертеңіме сенемін!!!

---